Prit Kiye Dukh Hoye

SR No.: 005924
Original Sutra Author: N/A
Author: Gopaldas Jivabhai Patel
Publisher: Parivar Prakashan Sahkari Mandir Ltd
Publication Year: 1984
Total Pages: 346
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 19 MB

Page 25

પ્રીત કિયે દુઃખ હેય” - વીશીમાં બિલ્ડનને લૉરન્સ ગોલ્ડબ્રેડ કરીને કાપડિયો બેઠો હતો. તે બોલી ઊઠયા, “વાહ ભાઈ, તો તે ત્યાં કાપડને વેપાર કરવાની ખરી મજા આવે. ત્યાં આપણે સફેદ લૉન અને કાળી સાઈપ્રસ લઈને જઈએ, તો તે નર્યા સોનૈયા જ ઊસરડી લાવીએ, ખરુને?”
અરે ગુણો ભરીને સોનું લઈને અવાય, દોસ્ત! અને તેમાંય તારા જેવો જુવાન ગોરો ફટાક માણસ ત્યાંની લાલ તપેલા રંગની સ્ત્રીઓને કાપડ વેચવા જાતે જાય, તો તો તેઓ તને શું શું ખટવે તે જ કહેવાય નહિ.”
“વાહ, તો પછી બંદા ત્યાં જ વેપાર કરવા જવાના !”
“બસ, તે ઘરબાર વગેરે ફાલતુ જે કંઈ હોય તે વેચીસાટીને કરો ઊભું રોકડ, અને એક વહાણ ખરીદી તેમાં સારું સારું કાપડ ભરી દો. તે વહાણ માટે યોગ્ય વિશ્વાસુ ખલાસીઓ લાવી આપવા અને તેમને આખી મુસાફરી દરમ્યાન સંભાળવા એ મારું કામ! આમેય યાદ હોય, તે નાનપણમાં પાદરી બુવાની વાડીમાં આપણે બે જ ભાગીદારીમાં ધાડો પાડવા જતા!” | “વાહ ભાણાભાઈ, એને બિચારાને એને પાઉંડ ગાળીને પેન્સ બનાવવાનો કીમિયો બહુ સારો બતાવ્યો!” જાઇલ્સ ગોસ્લિગ બોલી ઊઠયો; “પણ ભાઈ ગોલ્ડડ, મારા જેવા મૂરખની સલાહ માનીને, દરિયો ખેડવા ન જત! એના પેટાળમાં તો આખાં નગરનું ધન કયાં સમાઈ જાય તેની ખબર ન પડે! અને આ મારો ભાણો જે સુવર્ણ નગરીની વાત કરે છે, તે તે તેણે કોઈ માણસના ખીસા સિવાય બીજે કયાંય જોઈ હોય એમ હું પોતે માનતો નથી. પણ જવા દો એ બધી વાતે – આ ખાવાપીવાનું આવ્યું, અને જે કોઈ મારા આ ભાગ્યવંત ભાણાભાઈના સુધરીને પાછા આવવાના માનમાં એ સ્વીકારશે, તેને હું ખરા દિલથી આભારી થઈશ.”
આ બધા વખત દરમ્યાન મુસાફર જેવો લાગતો એક અજાણ્યો સદ્ગૃહસ્થ એક જ એક બાજુ બેસી રહ્યો હતે. બે દિવસથી તે આ વીશીમાં આવ્યો હતો, અને દરેક વસ્તુના સા અગાઉથી ભાવતાલ પૂછયા વિના ચૂકવી દે હોવાથી તથા બીજી કશી પંચાત ન કરતા હોવાથી વીશીવાળો તેના ઉપર બહુ ખુશ હતાએટલે તે હવે પોતાના હાથની ચાંદીની શિરોહી લઈને મોટેથી બબડતો બબડતો એની તરફ વળ્યો, “વાહ, આવા રત્ન જેવા ઘરાકને અત્યાર સુધી એકલા મૂકી હું મૂરખ, કઈ બીજી વાતોએ વળી
ગયો ?”