________________
સરિતા
સરિતા તો મેં ઘણીય દીઠી છે, પણ આ તો કઈ અલૌકિક છે ! મને તૃષા તો જરાય નહોતી, પણ આ નદીને જોતાં જ તૃષા જાગી, હેઠ સુકાવા લાગ્યા અને જનમજનમની તૃષા જાગી હોય તેમ સરિતા ભણી દેટ મૂકી.
જે જીભ આજ સુધી કહેતી હતી કે મારે કંઈ આસ્વાદ કર નથી તે જ જિવા આજે મત્ત બનીને જલપાનની મહેફિલ માણી રહી છે !
રે, રે! મારી આંખને તે આ શું થયું ! કંઈ પણ જોવાની ના પાડનારી આ આંખ, આ સરિતાનાં નીર જોઈ આજે કેમ વિહ્વળ બની ગઈ છે ! યુગયુગના દર્શનની વ્યાસ જાણે ચિરનિદ્રામાંથી આળસ મરડીને જાગી ઊઠી ન હોય !
ઘણનું તે કહેવું હતું કે સુરભિ જેવું આ જગતમાં કંઈ રહ્યું જ નથી; એ જ ઘાણને સરિતાના નીરની સુરભિ નંદનવનની કુસુમ-સુરભિથી પણ અદ્ભુત લાગે છે !
કાન કહેતા હતા કે ઘણું સાંભળ્યું, હવે સાંભળવાનું શું બાકી રહ્યું છે ? પણ અત્યારે એ જ કાન કેવા સમાધિસ્થ બની ગયા છે! સરિતામાં ઊછળતી એકેએક
૩૨
