________________
પૂર્ણિમા પાછી ઊગી ! સાચેસાચું બેલજે, તમારી આંખમાં થોડેઘણે પણ લાલ રંગ તે તે ઘડીએ આવી જવાને જ. ડોક તો ધને રંગ આવવાને જ
જો તમે પણ સામાની જેવા મૂરખ હશે તે એવું મેટેથી બોલી ઊઠશેઃ “કંઈ ભાનબાન છે કે નહિ?” જે તમે શાણું અને સમજદાર હશે તે મનમાં કહેશે કે, મેં ધૂપ કર્યો. હું પૂજા કરવાની તૈયારીમાં જ હતું, ત્યાં આ મૂરખ માણસ ટપકી પડ્યો.
આ ભાવ, મનમાં પણ જાગ જોઈએ. એ વખતે આપણે તે પ્રસન્ન થવું જોઈએ. આપણને થવું જોઈએ, મારા કરતાં આની ભાવના કેવી ઊંચી. એણે તરત જ વિના વિલંબે લાભ લઈ લીધે! તમારા મનમાં આ ભાવ હશે તે તમે સામેથી જ કહેશે, “લે ભાઈ, પહેલાં તમે કરી લે પૂજા.”
આખર તે જે કરવાનું છે તે ભાવનાથી કરવાનું છે. પહેલી પૂજાને અર્થ હૃદયમાં પડે જ છે. તમે જે ભાવના કરી તે પહેલી પૂજા થઈ ગઈ એમ માનજે.
ટૂંકમાં કહીએ તે આપણું હૃદય ધીમે ધીમે એવું શુદ્ધ બનાવવું જોઈએ કે વીતરાગના ભાવે આપણું જીવનમંદિરમાં બેસે એ જ ભાવ આપણું ઘેર પણ આપણી સાથે આવે; દુકાને પણ આપણી સાથે આવે; વ્યવહારમાં પણ આપણને દરે.
આપણું અંતરમાં વસેલી શક્તિ અને આપણું સ્વભાવમાં વસેલી કમળતા તેમ જ સૌમ્યતાની અસર
