________________
૪
પૂર્ણિમા પાછી ઊગી!
દેખતાં માળણની સાથે કુચેષ્ટા કરવા લાગ્યા. આ બધુ જોઈ માળીનો તા જીવ ખળી ગયા, આંખા લાલચેાળ થઈ ગઈ, પણ બંધનમાં બધાયેલા હતા એટલે લાચાર હતા.
<
આ વખતે એનું મન વિચારે ચડી ગયું કે આટલાં વર્ષાં સુધી મેં યક્ષની ભક્તિ કરી, પુષ્પો ચઢાવ્યાં એનુ ફળ આ જ કે ? એના મંદિરની અંદર જુલમ થાય અને એને જવાબ કંઈ ન મળે ? માળી યક્ષની સામે જોઈ ને મેલ્યાઃ હું યક્ષ, તુ હવે ખરેખર યક્ષ નથી, કેમ કે મેં તારી આટલાં વર્ષોં સુધી ભક્તિ કરી છતાં એનું પરિણામ કાંઈ ન આવ્યું. તારા દેખતાં જ અમારા પર આ અત્યાચાર ગુજરી રહ્યો છે. મૂગા મૂંગા તું આ બધું જોયા કરે છે. લાગે છે કે તારામાં હવે દેવપણું રહ્યું
નથી.
ત્યાં જ યક્ષ પ્રગટયો અને એના શરીરમાં પ્રવેશ કર્યાં. આથી માળીમાં શક્તિ પ્રગટી, દોરડાં છૂટી ગયાં, અને એનુ ખળ એટલુ બધું વધ્યુ કે એણે એ બધાયને પછાડી– પછાડીને મારી નાખ્યા.
એક વાર શરીરમાં શક્તિ પ્રવેશી પછી એને કાઢવી બહુ મુશ્કેલ છે—પછી એ શક્તિ દૈવી હોય કે આસુરી હાય. આ આસુરી શક્તિએ એના મનમાં એવા દૃઢ નિશ્ચય પ્રગટથો કે આજથી મારે રાજ છ પુરુષ અને એક સ્ત્રીને મારવાં.
એને વારવાની કોઈનીય હિંમત ન ચાલી, કારણ કે જે કહેવા જાય એ જીવતા ન રહે.
અત્યાચાર અને અનાચાર સામે જો કોઈ અવાજ ન
