________________
પૂણિમા પાછી ઊગી! જેનું મન જોરદાર છે એને દૂર કાંઈ નથી. જેનું મન નબળું છે એને નજીક કાંઈ નથી.
એટલા માટે કહ્યું છે કે દૂર છે એ મનથી કરીને નજીક છે.
એટલે, માણસનું મન નક્કી થઈ જાય પછી એ ગાઉના ગાઉ અને પંથના પંથ કાપે પણ ત્યાં પહોંચ્યા વિના રહે નહિ.
એ વખતે એક માણસે કહ્યું: “ભગવાનનાં દર્શન કરવા નીકળનારને દુનિયામાં ફેકનાર કોણ છે? પણ બીજાઓએ કહ્યું કે ધર્મની પાછળ બહુ ઘેલે ન થા. ભગવાન મહાવીર કયાં નાસી જવાના છે?”
પેલે કહેઃ “બીજો અવાજ સાંભળવા મારી પાસે કાન નથી. મારા કાનમાં અત્યારે ફક્ત મહાવીરને જ અવાજ આવી રહ્યો છે.”
જેના મનમાં એક જ અવાજ ગુંજતે હોય એના કાનને બીજે અવાજ ગમતું નથી. પરંતુ આપણે તે સત્તર અવાજે સાંભળીએ, પણ એકેયમાં ચિત્ત સ્થિર ન હોય.
એ ભાઈના કાનમાં એક જ અવાજ હતું, આંખમાં એક જ છબી હતી, મનમાં એક જ મૂર્તિ હતી. એ દર્શન કરવા નીકળે ત્યારે ગામના દરવાજા બંધ થવાની અણી પર હતા. કોઈકે એને કહ્યું કે બહાર તે ભય છે. પણ એ સાંભળ્યા વિના જોતજોતામાં બહાર નીકળી ગયે. એને રિકવા માટે બહાર જવાની તે કોઈની હિંમત જ નહોતી. - આપણું મનમાં ભય છે, અને દરવાજા બંધ હોય તે પણ ડર લાગે છે.
