________________
૨૨
પૂર્ણિમા પાછી ઊગી: ખોટું તત્ત્વ છેઆ વિચાર જ ભૂલ ભરેલું છે, કારણ કે એ તે પેલા ઝાંઝવાના જળ જેવું છે. જેમ જેમ પાછળ દેડો તેમ તેમ તે દૂર ને દૂર ભાગે. નાહં એ જ વિકાસલક્ષી છે અને તે સ્થિતિ પ્રાપ્ત થયા પછી જ માઢમાંથી લોઢું ( એટલે પરમ આત્મા, મહું એટલે હું છું)ની સ્થિતિ પ્રાપ્ત કરી શકશે.
* માનવજાતને મોટો ભાગ દુઃખમાં રિબાઈ રહ્યો છે તેનું કારણ વસ્તુને અભાવ નહિ પણ આ ભેદજ્ઞાનને અભાવ છે. ખાવા માટે પદાર્થો, રહેવા માટે ઘર, પહેરવા માટે વચ્ચે –આ બધું છે છતાંય માણસ દુઃખી છે ને? કારણ કે સોહંમાં મગ્ન બની આત્માની મસ્તી માણવાને બદલે અહંને પોષવાની ધમાલમાં જ પડ્યા છે. અહને ગમે તેટલે પૂરવા અને પિષવાને પ્રયત્ન કરે પણ તે પૂર્ણ થઈ શકે તેમ નથી. સુખ પ્રાપ્ત કરવું હોય તે અહંને વિદાય આપવી જ રહી. અહંની જગ્યાએ નાહંની સ્થિતિ લાવી સોની અવસ્થા અનુભવવી જ રહી.
સોહને ભાવસ્પર્શ થતાં જ તમને લાગશે કે હું સુખમય છું, આનંદમય છું અને શાશ્વત છું; અને પછી તે તમને જોનારને પણ લાગશે કે આ માણસના અંગમાં અને આંખમાં કેવી પ્રસન્ન પ્રફુલ્લતા વ્યાપી રહી છે!
