________________
આપણને ઓળખીએ
૧૨૯ એની પાસે એક પિપટ, એના એ એક હજાર રૂપિયા માગે.
મને થયું, પોપટના બહુ બહુ તે પચીસ-પચાસ રૂપિયા હોય. આટલા બધા તે હેતા હશે?
પૂછ્યું તે કહે, “એની એવી વિશેષતા છે. માણસની જેમ જ એ સ્પષ્ટ વાત કરી શકે છે.”
વાત એની સાચી હતી. પિપટ એવું સુંદર બોલતે કે આપણને જાણે માણસ જ બેલતો હોય એમ લાગે. આવું સરસ બોલતાં શી રીતે શીખવ્યું હશે?
મેં એને સરસ બેલતાં શીખવવાને કીમિયે પૂછો.
એણે કહ્યું, “એ તે મારા ધંધાની ખાનગી વાત છે. એ કીમિયે મારાથી બધાને ન બતાવાય, પણ તમે તે સાધુ છે, તમે કંઈ મારા ધંધાની હરીફાઈ કરવાના નથી, એટલે તમને બતાવવું છું.”
આમ કહી એ મને એની શાળામાં લઈ ગયે.
ત્યાં એણે એક મોટો આયને રાખેલે. આયના સામે પિપટનું પાંજરું મૂકેલું, ને પછી, પોતે આયનાની પાછળ સંતાઈને બોલવા લાગે.
પિપટ અવાજ સાંભળી આયનામાં દેખાતા પિપટ સામે જુએ. એને એમ લાગે કે સામે બેઠેલે પિપટ બેલે છે. એટલે એ પણ બેલવાનો પ્રયત્ન કરે.
આવા સતત અભ્યાસ વડે, પિપટ માણસની જેમ સ્પષ્ટ વાત કરતાં શીખી જાય.
