________________
૧૨૪
પૂણિમા પાછી ઊગી! હતું, છે, અને રહેશે, એનું નામ સત્,
આત્મા સત્ છે. એ હતું પણ ખરે, છે પણ ખરે, ને રહેવાને છે પણ ખરે.
સંસાર આખો મરી જાય તેય આત્મા તે નથી જ મરવાને.
એક વિજ્ઞાનીએ મને કહ્યું, “પૃથ્વીને દશ લાખ વર્ષ થયાં હશે.”
ત્યારે મેં એને કહ્યું, “પૃથ્વીને ભલે દશ લાખ વર્ષ થયાં હેય, આજે અમે તે એથીય આગળના છીએ, કારણ પૃથ્વી જડ છે, અમે તે ચૈતન્ય છીએ. ચૈતન્યને કોઈ બનાવી શકતું પણ નથી, મટાડી શકતું પણ નથી.”
આ વિચાર મરણની ભીતી દૂર કરે છે, ને મનમાં શ્રદ્ધા પેદા કરે છે કે, આપણે કદી મરવાના નથી, પંચમહાભૂત મરી જશે, આપણે તે કાયમ રહેવાના છીએ.
હું હતો, છું, અને રહેવાને છું એવી દઢ શ્રદ્ધાભરી સમજણ મૃત્યુને ભય દૂર કરે છે.
ભય બહુ ખરાબ ચીજ છે.
એક ડૉકટર મિત્રે કહેલ એક પ્રસંગ અત્યારે યાદ આવે છે.
એમણે કહ્યું, “હું એક દિવસ મારા દવાખાનામાં દદીઓને તપાસી રહ્યો હતો, ત્યાં એક કરોડપતિને ફેન આ “જલદી આવે.”
