________________
- ભારતની એક વિરલ વિભૂતિ બચ્ચાંને વેચવા પણ લાવતાં. તે જોઈને એક વાર મને પોપટનું બચ્ચું ખરીદીને પાળવાનું મન થઈ ગયેલું અને તે માટે પોપટ વેચનારને ઘરે પણ જઈ આવેલે, પરંતુ માતુશ્રીએ કહ્યું કે “આપણાથી પક્ષીને પળાય નહિ. તે કદી ભૂખ્યા- તરસ્યા રહે કે બિલાડી વગેરે મારી નાખે તે આપણને - પાપ લાગે.' તે વખતે મેં કહેલું કે આ પોપટને ભૂખ્યો
–તરસ્યો જરાયે નહિ રાખીએ. વળી તેને બિલાડી ન મારી નાખે તેની ચોકી હું કરીશ.” ત્યારે માતુશ્રીએ કહ્યું કે : “એને માટે એક સારું પાંજરું ઘડાવવું પડે, રેજ મરચાં, જમરૂખ વગેરે ખવડાવવાં પડે, તેને કેટલો બધો ખર્ચ આવે?” ખર્ચની વાત આવી, એટલે હું ચૂપ થઈ ગયે, પણ તે દિવસે એકલે બેસીને ખૂબ રડો હતે.
સમળીને આકાશમાંથી અતિ ઝડપપૂર્વક નીચે ઉતરી - આવતી જોયેલી. એકાદ વખત પડકું એટલે નાના સપને પકડતાં પણ જોયેલી. રાતે ચીબરી બેલતી તે ઘણી વખત સાંભળતે, પણ કેવી હોય તે નજરે જોયેલી નહિ. ગામબહાર તેતર, લેલા, કાળા કેશી, નીલકંઠ વગેરે પણ જોયેલા. તળાવમાં ટીટોડા, બગલાં, બતક તથા સારસ પણ જોયેલાં.
ગમે તે કારણે પક્ષીઓ મને બહુ ગમતા. તેથી જ તેમણે મારી કવિતાઓ અને લખાણમાં અનેક જગાએ દેખાવ દીધું છે. આ
