________________
૩ર૪
ભારતની એક વિરલ વિભૂતિ વિચાર આવ્યું કે “ઉવસગ્ગહરં સ્તોત્રની ગણનાથી જવરનું –તાવનું શમન થઈ જાય છે. તે અત્યારે ઉવસગ્ગહરં સ્તોત્રની ગણના કરું અને તેમણે ખૂબ ભાવપૂર્વક ઉવસગ્ગહર સ્તોત્રની ગણના કરી કે ૯૦ મીનીટમાં તાવ ઉતરી ગયા. ત્યાર બાદ તરત જ એક ધર્મસભામાં જઈ જૈન ધર્મના મૌલિક સિદ્ધાન્ત અંગે પ્રવચન કર્યું. આ પ્રસંગથી ઉવસગ્ગહરે તેત્ર પરની તેમની શ્રદ્ધામાં ઘણું વધારે છે.
ત્યાર બાદ થોડા વખતે પોતાને એક ચેક બેન્કમાં પસાર કરાવવા માટે રૂપિયા ૨૦૦૦ ની જરૂર પડી, ત્યારે તેમણે ઉવસગહર સ્તોત્રનો પુનઃ પ્રયોગ કર્યો અને તે પણ સફલ થયા. ગણના પૂરી થયા પછી પંદર મીનીટમાં જ એક અજાણ્યા શખ્સ તેમની પાસે આવી તેમને રૂ. ૨૦૦૦ રોકડા હાથમાં આપ્યા. આ પ્રસંગનું વર્ણન મેં બધી
જ્યતિ કાર્યાલય લીમીટેડ નામના પ્રકરણમાં વિગતથી કરેલું છે. આ ઘટના પરથી શ્રી ધીરજલાલભાઈને એમ લાગ્યું કે જેમ નરસિંહ મહેતાની હુંડી શામળિયાજીએ સ્વીકારી હતી, તેમ મારી આ હુંડી ઉવસગ્ગહરં સ્તોત્રના અધિકારી દેવતાએ સ્વીકારી છે, એટલે આજે પણ શાસનદેવતા જાગતા છે, આજે પણ દિવ્ય શક્તિ પોતાનું કાર્ય બરાબર કરી રહી છે, પણ આપણી ખામીભરી ઉપાસનાને લીધે આપણે તેનું અનુસંધાન કરી શકતા નથી.
ત્યાર પછી ઉપાસનાને પૂર્ણ કેમ બનાવવી, તે સંબંધી મંથન ચાલ્યું અને કેટલાક તાંત્રિક ગ્રન્થનું નિરીક્ષણ કર્યા બાદ નીચેના સિદ્ધાતે નક્કી કરવામાં આવ્યા.
