________________
શ્રી ધીરજલાલ શાહ
૨૬૯શકે તેમ હતા. વળી આ ટકાના લેખન દરમિયાન તેમને જે પ્રવાસ કરવાના પ્રસંગે આવ્યા, તેમાં મંત્ર અને યેગના જાણકાર કેટલાક મહાનુભાવોને મળવાની તથા તેમની સાથે વિચારવિનિમય કરવાની તક સાંપડી, એટલે તેમના આ વિષયેના જ્ઞાનને ઓપ ચડ્યો. તેમાં વિશેષ ઝમક તેમની પોતાની સાધનાથી આવી. ૧-મંત્રવિજ્ઞાન
ઘણા અધ્યયન અને અનુભવ પછી શ્રી ધીરજલાલ- - ભાઈને લાગ્યું કે મંત્રવિદ્યા સત્ય છે અને તે ભારતની મેલેરી મૂડી છે, પણ તે અનેક પ્રકારના વહેમમાં અટવાઈ ગઈ છે અને આધુનિક જડવાદના જેરે અવગણનાપાત્ર બની ચૂકી છે, એટલે તેમણે કલમ ઉપાડી, તેમાંથી ૩૫ પ્રકરણ ટપકયાં અને તેના સંકલન વડે મંત્રવિજ્ઞાન” નામને એક મનનીય ગ્રંથ અસ્તિત્વમાં આવ્યો.
આ ગ્રંથમાં તેમણે પુષ્ટ પ્રમાણે વડે એ વસ્તુ સિદ્ધ કરી આપી કે મંત્રો પાસના એ કઈ ભેજાબાજને તુક્કો નથી, મંત્રારાધના એ ટાઢા પહોરની ગપ નથી, અથવા મંત્રસાધના એ અજ્ઞાન અને વહેમમાંથી ઉત્પન થયેલી એક ' પ્રકારની ઘેલછા નથી, પરંતુ મહાપુરુષે દ્વારા નિર્માયેલું ' પ્રતિષ્ઠિત થયેલું એક સુંદર સાધન છે કે જે આપત્તિઓના . નિવારણમાં સહાયભૂત થાય છે, સુખની સંપ્રાપ્તિમાં અનેરો ભાગ ભજવે છે અને ઈષ્ટદેવ કે પરમતત્ત્વને સાક્ષાત્કાર કરવાને માર્ગ મેકળે કરી આપે છે.
