________________
२३४
ભારતની એક વિરલ વિભૂતિ હતું. તે વખતે તેમણે લગભગ ૫૫ મીનીટ સુધી ભગવાન મહાવીરના જીવન વિષે મનનીય પ્રવચન કર્યું હતું, જે પાછળથી “માન મીર એ મારતા ઘર અસીમ વાવાર” તરીકે “દશપુર સાહિત્ય સંવર્ધન સંસ્થાન-મંદસોર” તરફથી પ્રકટ થયું હતું.
અહીં એટલી નેંધ કરવી જોઈએ કે. શ્રી ધીરજલાલભાઈ એ આ સમારોહ માટે ઘણે પરિશ્રમ કર્યો હતો. પ્રથમ તેઓ ઝારગ્રામ જઈ સમારોહનું સ્થાન જઈ આવ્યા હતા કે જે ત્યાંની હાઈસ્કૂલનું વિશાળ પટાંગણ હતું. પછી ત્યાં ભોજન વગેરેને પ્રબંધ શી રીતે થઈ શકશે? તેની તપાસ કરી હતી અને તે અંગે યેચ ગોઠવણ પણ કરી હતી. ત્યાંથી કલકત્તા પાછા ફર્યા પછી તેમણે આ પ્રવાસ માટે મિત્રોને તૈયાર કર્યા હતા અને એ રીતે કુલ ૨૮ જણની મંડળી કલકત્તાથી ખાસ ડબ્બામાં પ્રવાસ કરીને ઝાગ્રામ પહોંચી હતી. હું પણ તેમને એક હતો. આ પ્રવાસ એકંદર ખૂબ આનંદજનક બન્યો હતો. સમારોહ પૂર્ણ થયા પછી રાત્રિની ગાડીમાં આ મંડળી કલકત્તા પાછી ફરી હતી.
આ વસ્તુ હું અહીં એટલા માટે રજૂ કરી રહ્યો છું કે શ્રી ધીરજલાલભાઈ ગ્રન્થપ્રકાશન અને તેના સમારોહ માટે કે અને કેટલો પરિશ્રમ કરતા હતા, તેને ખ્યાલ પાઠકોને આવી શકે. જ્યાં નિષ્ઠાપૂર્વકનો પરિશ્રમ હોય, ત્યાં ધારી સફલતા મળવા બાબત કોઈ શંકા રહેતી નથી.