________________
૧૯૪
ભારતની એક વિરલ વિભૂતિ
કામ થઈ જતું. આવું બે-ત્રણવાર બન્યુ હાય તા સમજીએ કે આ મનવા કાલ વસ્તુ છે, એટલે ખની છે, પણ આવા અનુભવ લાગલગાટ ૧૫૦ દિવસ સુધી થયા હતા, એટલે અમે તેને દૈવી કૃપા સમજતા હતા.
6
6
તે માટે
પરંતુ એક દિવસ આવી અંતઃસ્ફુરણા થઈ નહિ; એટલે અમારે કાઇને મળવાનુ રહ્યું નહિ. અમે સવારના સાડા દશના સુમારે પ્રીન્સેસ સ્ટ્રીટ પર આવેલી અમારી પેઢી પર આવ્યા. તરત જ 'મુનીમે પૂછ્યું કે · આજે ઇમ્પીરિયલ બેન્કની ૩૨૦૦ રૂપિયાની હુંડી છે, તે માટે શી વ્યવસ્થા થઈ છે ? ’અમે કહ્યું : હજી સુધી તા એવી વ્યવસ્થા થઈ નથી, પણ થઈ રહેશે ખરી.' તેમણે પૂછ્યું : ફાઇને મળવાના છે. ખરા !’ અમે કહ્યું : ૮ એ કંઈ નક્કી નથી, પણ અમને શ્રદ્ધા છે કે આપણું કામ થશે ખરૂ’ અમારા જવાબ તેમને વિચિત્ર લાગ્યું.. આ જવાબ આજના કોઈ પણ બુદ્ધિમાન મનુષ્યને વિચિત્ર લાગે એવા જ હતા. તેઓ અમારી સામે જોઈ રહ્યા અને અમે ટેબલ પાસે પડેલી ખુરશી પર બેઠક લીધી. પછી તે વખતે અમારા તંત્રીપદે ચાલતા જૈન જ્યાતિ’ સાપ્તાહિક માટે તત્રીલેખ લખવા બેઠા.
પરંતુ મુનીમથી રહેવાયું નહિ. તેમણે કહ્યું : કેાઈકને મળે! તેા કામ થઈ જશે. તમારી લાગવગ તા ઘણી જ છે.’ અમે કહ્યું : મળવા જેવી ઘણી વ્યક્તિને મળી લીધુ છે. આજે તા મળવા જેવી કાઈ વ્યક્તિ નજરે પડતી
6
