________________
૧૮૪
ભારતની એક વિરલ વિભૂતિ
પ્રારભ થયા, તેની કાર્યવાહી શરુ થઈ અને એ રીતે ઘડિયાળે ચારના ટકારા વગાડયા, ત્યાં અનન્ત્યાતિના ખાસ વધારા પ્રકટ થયા. તેમાં સંમેલનની શરૂઆતથી જે જે હકીકતા બની હતી, તથા જે ક્રમે વક્તવ્યેા થયાં હતાં, તેની યથાર્થ રજૂઆત થઇ હતી. લેાકેાના આશ્ચય ના પાર રહ્યો નહિ. તેમણે વધારાની નકલે ચપાચપ ઉપાડી લીધી. સંમેલનના સૂત્રધારે આગળ પણ એ વધારા પહોંચ્યા. તેનું નિરીક્ષણ કરતાં જ તે આશ્ચર્ય મુગ્ધ બની ગયા અને ભારે ખેદ પણ પામ્યા. ‘સમાચાર બહાર ન જાય, તેની આટઆટલી તકેદારી રાખવા છતાં આ કેમ બન્યું ?” અક્કલ કામ ન કરી શકે એવી આ વસ્તુ હતી. રાત્રે બધા સૂત્રધારા ભેગા થયા, ગંભીર વિચારણા ચાલી અને આ વધારા કાઇપણ ભાગે બંધ થવા ઈએ, એવી સૂચનાઓ પણ થઇ. પરંતુ શ્રી ધીરજલાલભાઈ કાઈ પણ રીતે મચક નહિ આપે એવી તેમને ખાતરી હતી, એટલે તેમણે ખીજા દિવસે સ્વયંસેવકોના પહેરી ખમણેા કરી દીધા તથા કેટલાક એવા માણસાની નિમણૂક કરી કે જેઓ સંમેલનના પ્રારંભથી અંત સુધી ચારે બાજુ સૂક્ષ્મ નજર દાડાવતા જ રહે અને જરા પણ શંકાનું કારણ લાગે કે ત્વરિત પગલાં ભરે.
પરંતુ ખીજા દિવસે ચાર વાગ્યે પણ જૈન જ્યેાતિના ખાસ વધારા બહાર પડયા. તેમાં ગઈ કાલના બાકી રહેલા સમાચારો તથા આજની ત્રણ વાગ્યા સુધીની કાર્યવાહીના
