________________
શ્રી ધીરજલાલ શાહ
૧૬૩ કહીએ તે અપૂર્વ ઘટના, પણ તેણે શ્રી ધીરજલાલભાઈને હૃદયમાં શ્રદ્ધારૂપી અમૃતનું સિંચન કર્યું હતું.
કેશરિયાજીથી તેઓ શામળાજીના રસ્તે પાછા ફર્યા હતા અને નજીકના રેલ્વે સ્ટેશનથી અમદાવાદ પાછા ફર્યા હતા. આ પ્રવાસનું ખર્ચ જણ દીઠ રૂપિયા ૭-૫૦ જેટલું આવ્યું હતું, જે પાઠકને આશ્ચર્ય ઉપજાવ્યા વિના રહેશે નહિ. પરંતુ એ વખતે ગાડીભાડું સતું હતું અને રોજને ખાવાનો ખર્ચ જણ દીઠ ત્રણ આનાથી વધારે આવતો ન હતો. બીજું તે કંઈ પરચુરણ ખર્ચ કરવાનું જ ન હતું. સહુએ સવા રૂપિયો શ્રી કેશરિયાજીના ભંડારમાં નાખ્યો હતો. - શ્રી ધીરજલાલભાઈનું એવું મંતવ્ય હતું કે શ્રીમંતના છોકરાઓ ગમે તેટલે ખર્ચાળ પ્રવાસ કરે તે તેમને પરવડે, પણ ગરીબ મા-બાપના છોકરાઓએ તે બને તેટલે કરકેસરિયે પ્રવાસ જ કરવો જોઈએ. નહિ તે તેઓ પ્રવાસથી વંચિત રહે, અને એ રીતે તેમના જીવનઘડતરમાં એક જાતને અંતરાય ઊભો થાય, જે ઈચ્છવા યોગ્ય નથી. તેમના ત્યાર પછીના પ્રવાસમાં પણ આજ સિદ્ધાંત જાળવવામાં આવ્યો હતો. - ત્યાર પછી તેમણે વિદ્યાર્થીઓને લઈ પાવાગઢ-સુરપાણેશ્વરને પ્રવાસ કર્યો, તે ઘણે રોમાંચક હતું, કારણ કે તેઓ પાવાગઢથી પગ રસ્તે પહાડો અને જંગલો ઓળંગતા નર્મદા કિનારે પહોંચ્યા હતા અને રસ્તામાં રાની પશુઓને ભય ઘણે હતા.
