________________
૧૬૦
ભારતની એક વિરલ વિભૂતિ એમની જ એક પંક્તિ છે – નિજ સ્થાને રહીને નિર રે "
તો પાણીડા અપરંપાર.” જીવનમાં નિજ સ્થાન શોધવું એ જ મુશ્કેલ કામ છે. સ્થાન તો મળી જાય, પણ નિજ સ્થાન મળેલું સહેલું નથી. નિજસ્થાન મળ્યા પછી બધી તરસ મટી જાય છે, તદાકાર થઈ જવાય છે. આ નિજસ્થાન તપ, ભક્તિ અને શાનથી મળે છે. ધીરજલાલભાઈની કવિતામાં આવે જ્ઞાનાનંદ પણ ઝગારા મારે છે.
પોતાની કવિતાના ગગનમાં પાં પસારીને તેમને ઉડ્ડયન કર્યું છે. જેટલી ઊંચાઈએ પહોંચી શકાય તેટલી ઊંચાઈને તેઓ આંબી ગયા છે. ઊંચાઈને આંબવાની લગની પણ એક સાધકની કવિતા છે. શ્રી ધીરજલાલ ટેકરી, શાહની કાવ્યરચનાઓમાં સાધકે અને બોધક તત્વનો સમન્વય છે.'
શ્રી ધીરજલાલભાઈની કાવ્યોની આ બે સુંદર સમાલોચનાઓ અહીં રજૂ કર્યા પછી, મારે તેમાં કંઈ ઉમેરવાનું રહેતું નથી.
