________________
સરિતાનાં નીર
લક
:
શુક્લતીર્થના તટ પર સૂર્ય, પિતાનાં કમળ કિરણે ચારે તરફ પાથરવાની શરૂઆત કરી હતી. કિનારે માણસ વિના નિર્જન હતું. એટલામાં હું ત્યાં જઈ ચડ્યો. નર્મદાનાં નીર ત્વરિત ગતિએ ચાલ્યાં જતાં હતાં. મને થયું કે—કાંઈક ઉતાવળનું કામ હશે એટલે એ ઝડપથી ચાલ્યાં જાય છે, પણ જતાં જતાં એ પોતાના હૈયાની એક ગુપ્ત વાત. કહેતાં ગયાં. આકાશના તારા જેવું નિર્મળ સ્મિત કરી એ બોલ્યાં :
માનવી! તું પ્રમાદી છે, અમે ઉદ્યમી છીએ.
તું અનેક દેવમાં આસક્ત છે, અમે એક માત્ર સાગરમાં જ આસક્ત છીએ.
૧૨૫
