________________
જમીનમાં દટાયાં, ધૂળમાં રોળાયાં, અંધકારમાં પૂરાયાં અને વૃક્ષને ખુલ્લી હવા અને પ્રકાશમાં કહ્યું. જ્યારે એ વૃક્ષ પર ફળો આવે છે, ત્યારે ડાહી કહેવાતી માનવજાત એ વૃક્ષ અને ફળને વખાણે છે અને ધન્યવાદ આપે છે પણ એના ઉત્પાદકને તે સાવ જ ભૂલી જાય છે. અરે! અમને તે સદા અનામી જ રાખે છે ને યાદ પણ કઈ કરતું નથી.
એટલે,અમને આજે બધાને હસવું આવ્યું કે જુઓ તે ખરા, આ ડાહ્યા માણસોની ગાંડી બુદ્ધિ!-જે કાર્યને જુએ છે પણ કારણને તે સંભારતી પણ નથી ને સમજતી પણ નથી!”
એમની આ વાત સાંભળી, મને ગામડિયા મા-બાપના શહેરી છોકરા યાદ આવ્યા! જે વડવાઓનાં દર્દભર્યા આંસુ અને શ્રમના પ્રસ્વેદમાંથી આનંદનો અર્ક ખેચી રહ્યા છે!
૧૨૪