________________
૨૪
હવે તે જાગે ! કચરે મહોલ્લામાં અને મહોલ્લાને કચરે પોતાના ઘરમાં : કહે કેવી ભવ્ય ભૂત-રચના ! ઘરનો કચરો દરિયામાં નાખવાને બદલે વિશ્વને કચરો ઘરમાં નાખનારને બાહોશ માનવા કે બહેશ “ charity begins at home !' શુભ શરૂઆત પિતાની જાતથી જ થવી જોઈએ. વાણી નહિ વર્તન :
જાતને સુધારવા માટે ઘણું સહન કરવું પડશે, અંતરમાં ડૂબકી મારવી પડશે, પોતાની સુંવાળી વૃત્તિઓને ખસેડવી પડશે. પળેપળ સાવધાન રહેવું પડશે અને ઊંચામાં ઊંચાં પ્રલેભને આવી પડે તે પણ એને ફગાવી દેવાં પડશે. માત્ર વાતો કરે કાંઈ નહિ વળે. બેલનાર તો મેં ઘણાય પ્રવચનકારને જોયા છે, એવાઓને માટે આ વાત નથી. અહીં તો જીવનમાં ઉતારનાર જોઈએ. ,
શ્રી સયાજીરાવ મહારાજાની અધ્યક્ષતામાં એક ભાઈ એક જાહેર સભામાં “અહિંસા ” એ વિષય પર દેઢ કલાક સુધી ઘણું સારું બોલ્યા. એ વક્તવ્ય સાંભળી સભા સ્તબ્ધ થઈ ગઈ. સભા એના પ્રવચનથી પ્રભાવિત થઈ ગઈ. ઉનાળાને દિવસ હતું, વક્તાને શરીરે પસીને પસીને થઈ ગયે હતે. પસીને લૂછવા માટે એણે ખીસ્સામાંથી રૂમાલ કાઢો. ત્યાં રૂમાલ સાથે ખીસામાં રહેલું ઈંડું પ્રણ તરત ઊછળી બહાર આવ્યું, અને પડ્યું વ્યાસપીઠ પર! “
શ્રી સયાજીરાવ ગાયકવાડ વિચક્ષણ હતા. એમને ઉપસંહાર કરવાનો હતા. એમણે કહ્યું, “આ ભાઈ અહિંસા પર સારું બોલ્યા છે. બેલવાની છટા અને શક્તિ સારાં છે પણ
