________________
આત્મ જાગૃતિ
૨૦૧
જાત ભાઈ છે. સિંહ ઘેટાના ટોળામાં કેમ? આ મારાથી કેમ ડરે છે? એણે ગર્જના કરી કહ્યું : “વિચાર કર. દેડ નહિ. આપણે એક જ કુળના છીએ. તારે મારાથી ડરવાનું ના હોય તે પણ મારી જેમ ગર્જના કરી શકે, ત્રાડ નાંખી શકે, પૂછડું પછાડી શકે, અને મુક્ત રીતે આ જંગલમાં વિહરી શકે; જે તું તને ઓળખે તે !” આ પણ એમ કાંઈ એ માને? વર્ષોથી ઘર કરીને બેઠેલી વાત એક ક્ષણમાં કાંઈ નીકળી જાય ? એ તો નાહુ અને ઘેટાંના ટેળા ભેગું થઈ ગયું. પણ પેલા સિંહના છેલ્લા શબ્દનાં પડઘા એના મગજમાં રમવા લાગ્યા “તું તને ઓળખ. ગર્જના કરવા પ્રયત્ન કરી જે.” આ શબ્દો એના મનમાંથી કેમેય ખસે નહિ, એણે અવાજ કરવા પ્રયત્ન આદર્યો, પણ મેં બેં અવાજ નીકળે. ઘણા કાળના ઘેટાના સહવાસથી એ પિતાને અવાજ પણ ઈ બેઠું હતું. - એક સાંજે સરિતા કિનારે એ સિંહબાળ પાણી પીવા ગયું, ત્યારે તેણે પોતાનું પ્રતિબિંબ પાણીમાં જોયું, તે પોતાનું શરીર આ ઘેટાં જેવું નહિ, પણ પેલા સિંહ જેવું લાગ્યું. હવે એને સિંહના શબ્દોમાં વિશ્વાસ બેઠે. એણે પ્રયત્ન આદર્યો. એક વાર-બે વાર-ત્રણ વાર, અને એના અવાજમાં રણકે આ . ઘેટાં ભડક્યાં. ભાગવા લાગ્યાં, સિંહમાં આત્મવિશ્વાસ પ્રગટો. એણે જરા જોર કર્યું. ત્યાં ભરવાડ અને ઘેટાંના કાળજાં ફાડી નાખે એવી ગર્જના એના અવાજમાંથી પ્રગટી. ભરવાડ ને ઘેટાં હવે ઊભાં રહે? સિંહે પિતાના સ્વરૂપને ઓળખ્યું, તે તે વનરાજ થયે. મુક્ત થયે.
