________________
સૌમ્ય પ્રકૃતિ જરૂર સુધરશે અને તે માટે તમે તમારા હૃદયના દરવાજા ખેલી તેની વાત સાંભળો, તેને માટે તમારા હૈયામાં જે ગાંઠ બધાઈ ગઈ હોય તેને દૂર કરે, અને તેને જાતે જ સુધરવાની તક આપ, તેને અનુતાપ કરવાનો અવસર આપે; તે તે જરૂર સુધરશે. | સામા માણસની વાત સાંભળતાં તમે જાગૃત જરૂર રહે, ચેતતા જરૂર રહો, સાચા-ખોટાની પારખ કરતા રહો. પણ સાંભળો તે જરૂર ! અમાવાસ્યાની ઘોર અંધારી રજનીમાં પણ તારલા હોય છે કે નહિ ? તેનું થોડું ઘણું પણ તે જ ખરું કે નહિ? તે તારલાને ભસે પણ તેની સામે મીટ માંડે; તેને પાપી હૃદયમાં પણ તારલીયા જેટલું સત્વ તો જરૂર હશે! એ કાળા હૈયામાં પણ એક દિવસ ચંદ્ર જરૂર ઉગશે, પૂર્ણ કળાએ ખીલી નીકળશે. આ દષ્ટિ કેળવીને તમે તેને તક આપવામાં ઉદાર બને. તમારી જાત માટે જે વિચાર કરે છે, તે સામા માણસ માટે પણ વિચાર કરે. આપણે એમ ન માની લેવું જોઈએ કે હું સુવર્ણમાંથી ઘડાયેલું છું અને બીજા પિત્તળમાંથી બીજા બધા ખરાબ અને હું એક જ સારે છું; આવી કદાગ્રાહી દષ્ટિ જે તમારા જીવનમાં વ્યાપક બની ગઈ તે તમે સંસારમાં આગળ વધી શકવાના નથી. . . કેટલાક કહે છે કે, સગા બાપને વચન ઉપર પણ વિશ્વાસ ન કરવો, વિશ્વાસથી ડગલું ભરવા લાયક આ પૃથ્વી રહી નથી. દુનિયા એવી છે કે અવસરે ખસી જાય ! આવી માન્યતાવાળો માનવી પિતાના આત્માને આગળ વધારી શકતો નથી. હું એમ નથી કહેતા કે કોઈને પર તમે સંપૂર્ણ વિશ્વાસ
