________________
ટ
હવે તેા જાગા !
સાહેબ, આપ તે બહુ જ ઊંચે મિરાજો છે ? ’ મહારાજશ્રીએ સ્મિત કરી માર્મિક ઉત્તર વાખ્યા : એટલે જ તેા તમે વંદના
*
હા ભાઈ! અમે ઊંચે છીએ કરવા આવે છે !'
આ વાકયમાં શ્લેષ હતા. અમે સદ્ગુણુના સિંહાસન પર છીએ એટલે તમે વંદના કરે છે. સદ્ગુણૢા ન હોય તે અહીં કાણુ આવે ? આ ટૂંકા ઉત્તરથી પણ આપણું મન આનંદ પામે છે, કારણ કે આ ઉત્તરમાં મધુરતા, નિપુણતા ને અલ્પતાનું સપ્રમાણ સંમિશ્રણ છે!
દાર્જીતિમૂ-ચેાથો ગુણ તે ખાસ કઈ કાર્યં હોય તેા જ ખેલવુ, હિ તા મૌન રહેવુ. મૌનથી વાણીનું મૂલ્ય વધે છે. મૌનથી વાણીમાં ચિન્તન આવે છે. મૌનથી વચનમાં તેજ આવે છે, અને મૌન પછી પ્રગટેલી વાણીમાં કેાઈ અજમ જુસ્સા હેાય છે. એવી વાણી સાંભળવા ઘણાં હૈયાં તલસતાં હાય છે. પાશ્ચાત્ય પદ્ધતિને લઈ ને આજ કેટલાક, કોઈ ઠેકાણે ખાણું લે તાય ભાષણ ઝીકે, જ્યારે રશિયામાં સ્ટેલિન જરૂર વગર કદી ન મેલે. એનું પિરણામ એ આવ્યું કે આપણા આગેવાનને સાંભળવા કેાઈ તૈયાર નથી, ત્યારે સ્ટેલિન કારે
શુ' ખેલશે એ માટે લેાકેા સાંભળવા તલસી રહ્યા છે ! માટે કાર્ય વિના નકામી વાત ન કરવી. વ્યવહારમાં પણ આપણને ઘણા માણસે એવા જોવા મળે છે કે જેમને ખેલવાનું ન મળે તે આફરો ચઢે! ખેાલે ત્યારે જ જપ વળે. એ મેલે ત્યારે એની વાતમાં ન હેાય માથું કે ન હોય પગ. જેમ આવે તેમ આડે ધડે ફૂંકે રાખે ! અંતે સાંભળનારના મનમાં થાય
