________________
હવે તો જાગો!
એક સામાન્ય વ્યક્તિને પણ માન મળે, એવું એનું બંધારણ છે, અને એના બંધારણીય સિદ્ધાન્ત અનુસાર જે વર્તે તેજ એને સભ્ય ગણાય.
આ મંડળના સભ્ય મુઠ્ઠીભર જ છે, પણ જે છે તે પૂરે પૂરા કસાયેલા છે. એમાં દાખલ થનારે આટલી પ્રાથમિક વિધિ કરવાની હોય છે. ત્યાં એક ચાંદીનું તાળું ને સોનાની કૃચી છે. સભ્ય થનારે એ તાળાને ત્રણ વાર ઉઘાડવાનું ને ત્રણ વાર બંધ કરવાનું હોય છે. આ રીતે આપણને કેટલી વિચિત્ર લાગે? પણ આપણે જે ઊંડા ઉતરીશું તે આપણને ખબર પડશે કે આ ઉઘાડ-વાસ કરવાની પાછળ કે ભવ્ય ઉદ્દેશ છે!
તાળું વાસનારો આ સંકલ્પ કરે છે ? આજથી હું મનથી કેઈનું ય બૂરું ચિન્તવવાનું બંધ કરું છું, વચનથી કેઈનું ય ખરાબ બોલવાનું બંધ કરું છું, ને કાયાથી કોઈનું ય ખરાબ નહિ કરવાની પ્રતિજ્ઞા લઉં છું. ચાંદીના તાળાને સેનાની ચાવીથી બંધ કરું છું. એટલે ચાંદી જેવા ઉજજ્વળ મુખને હું પ્રતિજ્ઞાની સુવર્ણચીથી બંધ કરું છું. આ મુખરૂપી તાળું ત્યારે જ ઊઘડશે કે જ્યારે આમાંથી સત્યની કે પ્રશંસાની વાણી ટપકશે. અસત્ય કે નિન્દા માટે તે આ મુખ હવે પછી બંધ છે. મારાં નયન સત્યને જોશે, અસત્યને નહિ. મારા કાન સત્યને સાંભળશે, અસત્યને નહિ. મારી જીભ સત્યને ટપકાવશે, અસત્યને નહિ મનથી, વચનથી, કાયાથી કેઈનું ભલું થશે તે કરીશ; ભલું ન થાય તો કંઈ નહિ, પણ કેઈનું બૂરું તો નહિ જ કરું.
આ જ વાતને ભારતના તેજસ્વી સંતે હજારો વર્ષથી
