________________
જ્ઞાનસાર
૮૯ કાંઈ નથી પણ એક અદશ્ય (unseen) મહાસાગરમાં અહીં ડૂબકી મારીને ક્યાંક નીકળી જવાનું છે. તરનારો જાણે છે, કયાંક ડૂબકી મારે અને ક્યાંક નીકળી જાય. વચ્ચેને પચીસ હાથને પટ એમને એમ વિંધાઈ જાય. કો'કને થાય કે અહીં ડૂબકી મારીને કયાં ગયે ? પણ ડૂબકી મારનારે જાણે છે. ઊંડાણમાં ગયે, અંદર તરીને બહાર નીકળી ગયા. મૃત્યુ એ બીજું કાંઈ નથી, આ પારથી પેલે પાર જવાનું છે.
- “ આપણે સહુ આ જગતમાં ડૂબકી મારીએ છીએ અને બીજે ઠેકાણે નીકળીએ છીએ. જેની short sight છે એને દેખાતું નથી. પણ એ તો આઘે નીકળી ગયો. બહુ દૂર ગયે, નરી આંખેથી ન દેખાય, એ જોવા માટે દૂરબીન જોઈએ. આ દૂરબીન કેણ છે?
પ્રભુને સ્પર્શ એ જ દૂરબીન છે. દૂરબીન બતાવે છે કે કોઈ મરી ગયું નથી. બધા યે બેઠા છે, માત્ર સ્થાન બદલાઈ ગયું છે.
મેં ચિંતા કરવાનું છોડી દીધું. આ જ્ઞાન આવ્યું. અનુભવ થયે અને ચિંતા ચાલી નીકળી.
એકાગ્ર બને, ઊંડાણમાં ઊતર્યો, મૃત્યુને સ્પર્શવા ગયે તે મૃત્યુનું જ મૃત્યુ થયું.” - આજના તર્કવાદના યુગમાં પરમાત્મા પ્રત્યેનું સમર્પણ અંધશ્રદ્ધા (blind faith) લાગે. પણ તકની અમુક મર્યાદા છે. એવી પણ જગ્યા આવે છે જ્યાં તર્કની દીવાલ તૂટી જાય છે અને શ્રદ્ધા સાથે જોડાણ થાય છે. અનુભૂતિ થાય કે અહીં તક કર્મ લાગે તેમ નથી.
