________________
જ્ઞાનસાર
પપ
આવી આંતરદષ્ટિ મળે છે. જ્યાં આંતરદષ્ટિ મળી ત્યાં બાહ્યદષ્ટિનો રંગ જુદે લાગે. બહારની નજર ચામડાની છે. અંદરની નજર આત્માની છે.
યાત્રાએ સંઘ જતું હતું, એમની સાથે એક અંધ ભાઈ પણ ચાલ્યા જતો હતો. કોઈકે પૂછયું : “તું ક્યાં આવે છે ?”
આપની સાથે યાત્રાએ.” “અરે, અમે તે ભગવાનનાં દર્શન કરવા જઈએ છીએ અને તું તો આંધળતું શું જેવાને ?”
જે કહેવાનું હોય તે જ કહે પણ ચગ્ય રીતે કહે. ઘણીવાર આંધળો કહેનારા દેખતા નથી હોતા.
અંધભાઈ સમજુ હતા, આંતરદષ્ટિ ખૂલી હતી. એણે કહ્યું : “હું ભગવાનને નહિ જોઉં પણ ભગવાન તો મને જોશે ને મારી આ સ્થળે આંખોમાં ભગવાન નહિ આવે પણ હું તો ભગવાનની દિવ્ય નજરમાં આવી જઈશ ને ? હું ભગવાનની નજરેમાં વસવા માગું છું.”
આપણા મનમાં ભગવાન વસે તે કરતાં આપણે ભગવાનના મનમાં વસી જઈએ એ બહુ મોટી વાત છે. ભગવાનના મનમાં વસવું એ કાંઈ નાનીસૂની વાત નથી.
આ આંતરદષ્ટિ છે. આપણે ભગવાનની નજરમાં આવીએ, ભગવાનની આંખમાં વસીએ, એમના ચરણોમાં આપણું સ્થાન હોય એવું જીવન જીવીએ તે જ ત્યાં સ્થાન મળે.
" બિરબલ ગરીબ હતો. એ અકબર પાસે ગયે. સરસ વાત કરી. અકબરને પ્રસન્ન કર્યો. અકબરે પૂછયું : “શું જોઈએ છે?” બિરબલે કહ્યું: “બીજું કાંઈ નહિ, આપ જ્યારે સિંહાસન ઉપર બેસવા જાઓ ત્યારે કાનમાં આટલું ન કહે
