________________
વિષયા
શેઠે જરા કટાક્ષ કરતાં કહ્યું-“હવે મારે આપનું કાંઈ કામ નથી. આપ ખુશીથી સિધાવે. મારે હવે વ્યાપાર,ઘઉં કે નોકરી કરવી નથી. તમારી ખુશામત કરવી નથી. તમારી ચાલતાથી તે વિષ્ણુ પણ કંટાળ્યા ? હું તે શું હિસાબમાં ! ”
હાસ્યનાં મોતી વેરતી, લક્ષ્મી કહેવા લાગી—“ શેઠ ! હું ચપલા ખરી પણ મારે ભાઈ પુણ્ય જ્યાં વસે છે ત્યાં હું અચલા બની જાઉં છું. તમે વિશ્વાસ રાખે. હવે તમારે નોકરી કે વ્યાપાર કાંઈ નહિ કરવું પડે. માત્ર આટલું કામ કરજો. આવતી કાલે તમારે ત્યાં એક બા આવશે, એને માનપૂર્વક જમાડવા બેસાડજે. પડોશીના ઘરની સ્ત્રીને હાથે એને પીરસાવજે. અને અધું ખાઈ રહે એટલે એના બરડામાં બે કાં મારજો, એટલે એ સુવર્ણપુરુષ થઈ જશે. પછી એ સુવર્ણપુરુષના ધડ સિવાય હાથ-પગ કાપીને રોજ વેચી નાખવા. આથી તમે ઘેડા જ દિવસમાં મહાન ધનિક બની જશે.”
- શેઠે કહ્યું “આ ઠીક ધંધે બતાવ્યો. બાપડા ! કોઈ બાવાની કેડ તેડી નાખું એટલે પેલાની કેડ તૂટે ને મને સરકાર સળિયા પાછળ ધકેલે. ટાઢા પાણીએ ખસ કાઢવાને માર્ગ બહુ સારો છે ! મારે ઘાટ ઠીક ઘડાય !”
- “ મારા પર વિશ્વાસ રાખે. “અમેઘ દેવીન તેમ અમેઘ દેવવચન.' દેવનું વચન અચલ હેય. હું મોકલનાર છું તે માનવી નથી પણું માયાનું રૂપાન્તર છે. તમને જરા પણ વાંધો નહિ આવે.” આટલું કહી લક્ષ્મી અદશ્ય થઈ ગઈ.
| દેવીના કહ્યા પ્રમાણે બીજે દિવસે કરવા માંડયું. બા આવીને હાજર થયે. શેઠ પોતાની પડોશમાં રહેતા હજામની સ્ત્રીને પીરસવા લઈ આવ્યા. અધું જમી રહ્યો એટલે બે કાં લગાવતાં બા સુવર્ણ પુરુષમાં ફેરવાઈ ગયો!
