________________
કેવીનર ગમાર વનચરે તારી કિંમત ક્યાંથી સમજે? તું પણ ગમાર પાસે મૂલ્યાંકનની આશા શા માટે રાખે છે? એ તે તારું અહોભાગ્ય છે કે એણે તારે પથ્થરથી ચૂર નથી કર્યો! ગમારથી બચી ગયો એ જ તારું પરમ ભાગ્ય સમજ, તારી કિંમત તો સમજશે પ્રજ્ઞ ઝવેરીઓ અને વિશ્વના પદાર્થવેત્તાઓ ! નિરાશ ન થા! તારા જેવા સાચા કોહીનુરની મારે મારા મોંધેરા જીવનમાં જરૂર હતી. તારા વિના મારા અલ્પકારવાળા હૈયામાં પ્રકાશનાં કિરણે કોણ ફેકે? તારા વિના મારા અમૂલા હૃદયને મહામૂલું કોણ કરે? આમ આશ્વાસન આપી કહીનરને ચુંબન કરતે કવિ
સાચે હીરે જગતજનને પૂર્વ પુણ્ય મળે છે......” કિંમતી કડીઓ લલકારતે ક્ષિતિજ ભણી ધીરા ડગ ભરવા લાગ્યે. કહીરનું મૂલ્ય કવિએ કર્યું તે કવિનું મૂલ્ય કહીરે ! '
