________________
गाथा-४४-४५-४६
६०
તિલક્ષણ સમુચ્ચય પ્રકરણ
जो न य पनवणिजो, गुरुवयणं तस्स पगइमहुरं पि ॥ पित्तजरगहिअस्स व, गुडखंडं कडुअमाभाइ ॥४४॥ यो न च प्रज्ञापनीयः गुरुवचनं तस्य प्रकृतिमधुरमपि ॥ पित्तज्वरगृहीतस्येव गुडखण्डं कटुकमाभाति ॥ ४४॥ - જેમ પિત્તજવરથી ગ્રહણ કરાયેલા પુરુષને ગોળ, ખાંડ વગેરે મધુર પણ પદાર્થો કડવા લાગે તેમ જે શિષ્ય પ્રજ્ઞાપનીય (=સમજાવી શકાય તેવો) નથી તેને પ્રકૃતિથી મધુર પણ ગુચન કડવું લાગે છે. [૪૪].
त्रीहुँ क्ष- उत्तम श्रद्धा पन्नवणिजस्स पुणो, उत्तमसद्धा हवे फलं जीसे ॥ .. विहिसेवा य अतत्ती, सुदेसणा खलिअपरिसुद्धी ॥ ४५॥ प्रज्ञापनीयस्य पुनरुत्तमश्रद्धा भवेत्फलं यस्याः ॥ विधिसेवा चातृप्तिः सुदेशना स्खलितपरिशुद्धिः ॥ ४५ ॥
પ્રજ્ઞાપનીયમાં ઉત્તમ શ્રદ્ધા હોય. વિધિસેવા, અતૃપ્તિ, શુદ્ધ દેશના અને અલિત પરિશુદ્ધિ એ ચાર ઉત્તમ શ્રદ્ધાનું ફળ છે, અર્થાત્ ઉત્તમ શ્રદ્ધાનું લક્ષણ छ. [४५]
ઉત્તમ શ્રદ્ધાનું પહેલું લક્ષણ વિધિસેવા सद्धालू सत्तिजुओ, विहिसारं चेव सेवए किरियं ॥ तप्पक्खवायहीणो, ण हवे दव्वाइदोसे वि ॥ ४६॥ श्रद्धालुः शक्तियुतो विधिसारमेव सेवते क्रियाम् ॥ तत्पक्षपातहीनो न भवेद् द्रव्यादिदोषेऽपि ॥ ४६॥
દ્રવ્યાદિની પ્રતિકૂળતામાં પણ વિધિનો પક્ષપાત. શક્તિસંપન્ન શ્રદ્ધાળુ સાધુ પ્રત્યુપેક્ષણા આદિ ક્રિયા વિધિપ્રધાન ( વિધિપૂર્વક) જ કરે છે. દ્રવ્યાદિની પ્રતિકૂળતામાં પણ વિધિપૂર્વક ક્રિયા કરવાના પક્ષપાતથી રહિત ન થાય, અર્થાત્ વિધિપૂર્વક ક્રિયા કરવાના પક્ષપાતને ધારણ કરે.
