________________
[વર્ષ શા માટે કરવી ? મોક્ષ માટે જ
ઉત્તર: અહીં સલાહ આપનાર મિત્રનો શ્રાવક તરીકે ઉલલેખ કર્યો છે, જે તેની ધર્મપરિગતિને જણાવે છે. ઘર્મપરિણતિવાળા તેણે આવી સલાહ. આપી છે. એનાથી જણાય છે કે એ જિનાજ્ઞાવિરુદ્ધ નહોતી. વળી, જો શાસ્ત્રકાર મહાત્માઓને શ્રાવકે આપેલી સલાહ માન્ય ન હોત તો તેઓએ એવો જરૂર ઉલ્લેખ કર્યો હોત કે કે અહીં શ્રાવકે ભોગ માટે ધર્મ કરવાની સલાહ આપી છે, પણ એ જિનાજ્ઞાવિરુદ્ધ જાણવી. ઇત્યાદિ. પણ શ્રી લક્ષ્મીવલ્લભગણિ મહારાજ, શ્રીનેમિચંદ્રાચાર્ય કે શ્રીજિનદાસ મહત્તર – કોઈએ આવો નિર્દેશ કર્યો હોય તેવું જોવા મળ્યું નથી. માટે નક્કી થાય છે કે “ભોગસુખ માટે પણ ધર્મ જ કરાવવો એ શાસ્ત્રકારોને માન્ય છે જ. . .
આમ ધન-ભોગ-કીર્તિ વગેરે ભૌતિક સુખની ઇચ્છાથી પણ ઘર્મ જ ! કરવો અને ધર્મ જ કરવાનો ઉપદેશ આપવો એ વાત શાસસિદ્ધ હોવી સિદ્ધ થઈ, અને તેથી જ શ્રીઅજિત શાંતિ-સ્તવનની છેલ્લી ગાથામાં જે કહ્યું છે કે :
જો તમે પરમપદને ઇચ્છો છો અથવા જો તમે જગતમાં સુવિસ્તૃત કીર્તિને ઇચ્છો છો, તો ત્રણે લોકનો ઉદ્ધાર કરનારી જિનવચનમાં આદર કરી. તેનો મનઘડત અર્થ કરવાની જરૂર રહેતી નથી; કારણ કે કીર્તિ માટે ધર્મ કરવાનો ઉપદેશ આપવો પણ અબાધિત છે.
વળી, મહાત્મન્ !જિનવચનમાં આદર કરવો એ શું ધર્મરૂપ નથી કે જેથી અહીં કીર્તિ માટે ઘર્મ કરવાનું વિધાન કર્યું નથી, પણ જિનવચનમાં આદર કરવાનું વિધાન છે એવો અર્થ ઉપસાવવાનો તમે તત્ત્વા, પૃ. ૮૫ ઉપર પ્રયાસ કર્યો છે. હું તમને એટલું પૂછું છું કે જિનવચનમાં આદર કરવો એને તમે ધર્મરૂપ માનો છો કે નહિ? જે એને ઘમરૂપ ન માનતા હો તો તમે જાહેર કરો કે જિનવચનમાં આદર કરવો એ ધર્મ નથી, પણ અધર્મ છે અને જો ધર્મરૂપ માનતા હો તો તમે જાહેર કરો કે કીર્તિ વગેરે માટે પણ ધર્મ કરવાનો ઉપદેશ આપી શકાય છે.
१.जह इच्छा परमपर्व, जहवा कित्तिं सुवित्वडं भुवणे । - ता तेलुकुन्दरणे, जिणवयणे आयरं कुणाः ॥४०॥ (श्रीअजितशांतिस्तव)