________________
ચૈત્યવદન મહાભાષ્ય
गुणहीनवन्दनं खलु न खलु युक्तं सर्व-देविरतानाम् । भणति गुरुः सामदमित एवात्र नहि भणितम् ।।७८०।। वंदण-पूयण-सक्का-रणाइहेडं करेमि उस्सग्गं । वच्छल्लं पुण जुत्तं, जिणमयजुत्ते तणुगुणे वि ॥७८१॥ वन्दन-पूजन-सत्कारणादिहेतुं करोम्युत्सर्गम् । वात्सल्यं पुनर्युक्तं जिनमतयुक्ते तनुगुणेऽपि ।।७८१।। .
પૂર્વપક્ષ – અવિરતિથી અંધ બનેલા દેવોને ઉદ્દેશીને શ્રાવક અને શ્રમણ. એવા આપણાથી કરાતો કાયોત્સર્ગ સંગત નથી = ઘટતો નથી. સર્વવિરતિધરો भने शिविरति५२गुडीनने (= वि२तिथी २हितने) वहन 3 में योग्य नथी.
ઉત્તરપક્ષ – આ સાચું છે. એથી જ અહીં વંદન-પૂજન-સત્કાર આદિ માટે કાયોત્સર્ગ કરું છું એમ કહ્યું નથી, પણ અલ્પગુણવાળા પણ જિનમતથી युत (= सभ्यदृष्टि) Sqwi वात्सल्य ४२ मे योग्य छे. (१७८ थी ७८१)
ते हु पमत्ता पायं, काउस्सग्गेण बोहिया धणियं । पडिउज्जमंति फुडपा-डिहेरकरणे ददुच्छाहा ॥७८२॥ ते खलु प्रमत्ताः प्रायः कायोत्सर्गेण बोधिता भृशम् । प्रत्युद्यच्छन्ति स्फुटप्रातीहार्यकरणे दत्तोत्साहाः ।।७८२।।
તે દેવો પ્રાયઃ પ્રમાદવાળા હોય છે. કાયોત્સર્ગથી અત્યંત બોધ પમાડાયેલા (= જાગ્રત કરાયેલા) દેવો ઉત્સાહવાળા બનીને પ્રગટ રીતે સાંનિધ્ય કરવામાં उधम ४२ छ. (७८२)
सुव्वइ सिरिकताए, मणोरमाए तहा सुभद्दाए । अभयाईणं पि कयं, सन्नेझं सासणसुरेहिं ॥७८३॥ श्रूयते श्रीकान्ताया मनोरमायास्तथा सुभद्रायाः । अभयादीनामपि कृतं सांनिध्यं शासनसुरैः ।।७८३।। .
૩૧૬
