________________
સભા - મોક્ષ નિયત છે ?
સાહેબજીઃ- જો મોક્ષ નક્કી હોત તો પછી ભગવાન ઉપદેશ શું કામ આપે? અને અમે પણ વગર કારણે ગળાં ફાડીને શું કામ ઉપદેશ આપીએ?
સભા:- પણ ભવિ જીવ તો મોક્ષે જશે ને?
સાહેબજીઃ- જો આવું બને તો પછી સંસારમાં એકલા અભવિ જીવ જ રહેશે. પરંતુ જે જીવ મોક્ષે જાય તે ભવિ જ હોય, અભવિ મોક્ષે જાય નહિ.
સભા - અનંત કાળે પણ ભવિ મોલે નહિ જાય?
સાહેબજી:-ભવિ જીવો હશે તેમાં પણ જે જીવ યોગ્ય પુરુષાર્થ કરશે તે જીવ મોક્ષે જશે. જો બધા જ ભવિ જીવો મોક્ષે જાય તો એક દિવસ એવો આવે કે સંસારમાં ખાલી અભવિ જ રહે. તેથી તરંગ-તુક્કાની જેમ વિચારો નહિ. પાયામાં સંસાર કદી આ રીતે ખાલી થવાનો નથી. જેટલા જીવો મોક્ષે ગયા છે તેના કરતાં અનંત-અનંત ગણા ભવિ જીવો કાયમ સંસારમાં રહેશે, કારણ કે એક નિગોદના અનંતમા ભાગની સંખ્યામાં જ જીવો મોક્ષે જશે તેવું શાસ્ત્રમાં વિધાન છે. માટે બધા ભવિ જીવો મોક્ષે જવાના છે તેવું બોલશો તો ઉસૂત્ર ભાષણ થશે.
સભા - સાહેબજી ! સમકિતનાં લક્ષણ બતાવો ને?
સાહેબજી - આ વિષયને ચર્ચવા બેસીએ તો વિષયાંતર થઈ જશે.
સંભા:- સાહેબ ! થોડું તો બતાવો ને?
સાહેબજી:- હું કહીશ કે “સમકિતનું મુખ્ય લક્ષણ આસ્તિકતા છે.” ત્યારે તમે કહેશો કે અમારામાં છે, પણ તમે પહેલાં સમજો કે આસ્તિકતા એટલે શું? તો કહેશો આસ્તિકતા એટલે શ્રદ્ધા. પણ શ્રદ્ધા કેવી? તો પૂર્ણ શ્રદ્ધા જોઈએ. તો પછી કઈ વસ્તુ પર પૂર્ણ શ્રદ્ધા જોઈએ? વિશ્વાસ જોઈએ? તમને ભગવાન પર વિશ્વાસ છે, કે ભગવાનના વચન પર વિશ્વાસ છે?
સભા:- અમને તો ભગવાન પર વિશ્વાસ છે.
સાહેબજી - એટલે તો કેવી વાત થશે કે બાપા ગમે છે, પણ બાપાની વાત ગમતી નથી. માં પર લાગણી છે, પણ માની વાતો સાથે બારમો ચન્દ્રમાં છે.
*
* *
* શ
ક
&
મ
ક
લ ક
ક
ક
ક
ક
ક જ
ક
ક એક
જ #
#
* * * * * અનેકાંતવાદ
૬૫