________________
૩૪ ‘જીવીએ છીએ, જેમ ખાતા ઐઠ ળિયો પેટમાં ગયો ન ગયીને ઉતારી દઈએ, જેનાથી પૌરાશ પચે નહિ, અને તે પોષણ આપે ન િપ થરો થઈને બહાર નીઝણી જય. તૈમ બાપક જે પણ પ્રવૃત્તિ કરીએ તે અધકચરી જ કરીએ છીએ. તમે સંસારની છે ઘર્મની કોઈ પણ પ્રવન મનને એB1%ાર કરી તલ્લીન થઈને કરી છ ખરા? 8 અડધી – અડધી જ કરો છો ?
ખાવામાં ખાવાના જ વિચાર છે ત્યારે પણ ધંધાના વિચાર હોય બધે જ મન ભાગતું હોય છે. તન્મય થઈને પ્રવૃતિ કરનાર ભવી છીછા હોય છે. મનને પ્રકૃતિ સાથે સર્વાપર અનુસંધાન નથી હોતું. વિચારોમાં ધારાવધતા નથી હોતી. ગમે તે વિચારે ગમે ત્યારે ટપકી પડતાં હોય છે. માટે જવાબદ્ધતા જોઈએ તે નથી હોતી. અરે તમને જે વિચાર આવે તેમાં પ એ# $ રસ્તા ખરી ? હૃાથમાં લીધેલ પ્રવૃતિમાં પણ તમારે ઠેઝા નહિ ને? સત્તર ભાના વિચારો ચાલતાં હોય છે. માટે ચંચલ અને અસ્વસ્થ જ ચિત્ત હોય છે,
ઘર્મ આરાઘના નિરતિચાર કરવી હોય તો તેના વિચારમાં પ્રવાદથધતા જઈએ. 418ારતા , લયલીનતા જોઈએ.
તીર્થકર ભગવેલ લીલા લે પછી તેઓ જે પણ પ્રવૃત્ કરે તેમાં જ તેમનો ઉપયોગ હોય. ગોચરીએ સ્નાં માત્માનું ચિંતન કસ્સા ન હૌય. ઉપયોગ શુન્યતા પૂર્વ મેં ખાવાની ક્રિયા કરે તો સાપુપાકામાં ટોપ લાગે. જેમ ખાતા સ્તવનના ભાવમાં હું ઉદાચ પરવા જઉ ની દોષ લાગે. માટે જે ક્રિયા કરતાં હોવ તેમાં જ ઉપથી ઐ818ારતા જોઈએ.
જે મહાત્મા નિરતિચાર ચારિટા પાળતાં દૌય તે. ઉપાશ્રયથી નીકળે ત્યારે તેમને ખ્યાલ હૉય છે તેમને ક્યાં જવું છે કૈ બાજુ જ
