________________
જ્ઞાનના મીટરથી ન મપાય. પણ મોહનીયના સંસ્કારો એનામાં કેટલા ઘટયા છે.એ મીટરથી મપાય...!
૧૮૦૦ સાધુઓ ભેગા થયા... મુહૂર્તના દિવસે ૧૮૦૦ સાધુભગવંતો સાથે બિરાજમાન થયા. નાણ મંડાયી.... બધા આચાર્ય મહારાજ, મહાવાદી ઉપાધ્યાય મહારાજ ઊંચા-નીચા થયા કરે ગચ્છાધિપતિ થવાની મહા ઉત્કંઠા તેથી લોચ કરી નવા કપડાં પહેરી ઓધો લઇને હાજર થયા. મોહનીયના સંસ્કારો કેવું નાટક કરે છે. મહાવાદી ઉપાઘ્યાય મહારાજ વિચારે છે અમે જિનશાસનનો ડંકો વગાડીએ છીએ માટે અમને મળશે....! આચાર્યો કહે અમે મોટા છીએ માટે અમને મલશે.
લગ્નવેળા થઈ...! ક્રિયાનો સમય આવ્યો. તેમના સમુદાયમાં પૂ. ભાવવિજય મહારાજ હતા. ૧૭ વર્ષની ઉંમરે દીક્ષા લીધી હતી. ૩૦ વર્ષનો દીક્ષા પર્યાય હતાં. પણ જ્ઞાનનો ક્ષયોપશમ બીલકુલ ઓછો હતો..! જેથી માત્ર સાધુજીવનની ક્રિયાના સૂત્રો જ આવડે. પણ જીવનમાં એક વાત નક્કી થઇ ગઇ કે જ્ઞાનાવરણીય કર્મ કોના આધારે ટકે છે. મોહનીયના આધારે.....! જ્ઞાનાવરણીયને જીવાડનાર મોહનીય કર્મ છે.
જે કેવલી, શ્રુતજ્ઞાનીએ જ્ઞાનની આશાતના કરી મોહનીય કર્મ બાંધ્યુ. એથી મોહનીય કર્મ થપ્પડ મારે છે. પછાડે છે. તેને ઘટાડવા તીવ્ર ગુણાનુવાદ.... ભકિત, વિનય, વૈયાવચ્ચ કરે છે.
સાધુપણું શા માટે ? મોહનીયના સંસ્કારને ઘટાડવા માટે જ છે.. એ મંત્ર જીવનમાં ઉતારી લીધો. ઓચ્છવ - મહોત્સવ કરાવા કે વ્યાખ્યાન વાંચવા નહીં, જેટલી બને તેટલી મન-વચન-કાયાને સાધુ ભગવંતની ભકિતમાં પરોવી રાખે. તેથી મોહનીય કર્મનો ક્ષય થશે.. તો જ્ઞાનાવરણીયનો ક્ષય થશે.... તો કેવલને પામીશ...! આ હીતશિક્ષાને જીવનમાં વણી લીધી... દરેક નાના-મોટાની ભક્તિ કરે.
શ્રી દશવૈકાલિક વાચના - ૫૨
૩૧૫
