________________
જેમ આંખે દેખતો માણસ ખાડા-ખૈયાનો ત્યાગ કરે અને સાચા રસ્તા ઉપર ચાલે તેમ ભગવાનના શાસનના આરાધનાના માર્ગે ચાલનારે પ્રવૃત્તિ ક્યાં કરવી ? જ્યાં આત્માનું કલ્યાણ થાય. જ્યાં કર્મ નિર્જરા હોય ત્યાં પ્રવૃત્તિ અને જ્યાં. આત્માનું કલ્યાણ ન હોય-થાય જ્યાં કર્મબંધન થાય ત્યાં નિવૃત્તિ કરવી.
સારા-ખોટાની વહેંચણી કેવી રીતે કરે ? જગતની વસ્તુથી લાભ-નુકસાન કેટલો છે ? કર્મના આશ્રવનો ઘટાડો તે લાભ....! જે તે વધારે તે હાનિ......! એ જેને પ્રાપ્ત થઈ હોય તેની નિશ્રા સ્વીકારે. ગાડી રસ્તા વચ્ચે ખોટવાળી થઈ જાય ત્યાંથી બીજી ગાડી નીકળે તો ખોટવાયેલી ગાડીને દોરીથી જોઈન્ટ કરે તો તે પણ ચાલવા માંડે તેમ... અજ્ઞાની પણ જ્ઞાનીની નિશ્રામાં તરી જાય...... 'બધા જ્ઞાની તરે એવું કાંઈ નથી. જીવનું સ્વરૂપ, જીવનો ઉપયોગ, જીવની જયણા જાણે તે જ્ઞાની. ભગવાનની આજ્ઞા પ્રમાણે ગુરુવચન તહત્તિ, વિનયભાવ, સમર્પણ ભાવ રૂપી દોરડું... જો હાથમાં આવી જાય તો તે જ્ઞાનીની નિશ્રા પામીને અજ્ઞાની પણ મોક્ષ સુધી પહોંચે છે. જેને સાધ્યની-ઉપાદેયની ખબર નથી..... કાર્યના ફળને જાણે નહીં તે અજ્ઞાની કહેવાય...!
=કલ્યાણ, પાપ=ખરાબ. આત્માનું કલ્યાણ અને કર્મબંધન. તે ન જાણે તે શી રીતે છુટી શકે ? દશમી ગાથામાં જ્ઞાનની મહત્તા બતાવે છે પણ તે કયું શાન.......! જીવોની જયણાવાળું, વિરતિના સંસ્કારના વલણવાળું જે જ્ઞાનનો મોક્ષની સાથે કેવો ઉત્તરોત્તર સંબંધ છે તેવું શાન આત્મ કલ્યાણ કરનારું છે.
થી દશવૈકાલિક વાચના - ૪૫
૨૫૮
CAIT #JJJJJJJ
