________________
શ્રી દશવૈકાલિક વાચબા - રાક . આચાર બે પ્રકારે. (૧) વિધેયાત્મક (૨) નિષેધાત્મક. ત્રીજા અધ્યયનમાં પર-બાવન વસ્તુ અનાચીર્ણ છે સંસારના સગભાવથી મુકત થઇ પ્રભુના શાસનમાં સ્થિર થાય તે ધર્મકથા કહેવાય. હવે મિશ્રકથા કહે છે. જેમાં ધર્મ-અર્થ-કામ ત્રણેય ની વાત હોય. તો . આજ્ઞા પ્રમાણે યોગોનું પ્રવર્તન તે ધર્મ અર્થ-વિદ્યાદિ, કામ-ઇચ્છાદિ તે
૫ કહેવાય. - હવે કથાથી વિપક્ષ તે વિકથા બતાવે છે. તે ચાર પ્રકારે કથામાં ટકવા માટે વિકથાનો ત્યાગ જરૂરી છે. અને તે જાણવી જરૂરી છે. દ્રાવિડ વિગેરે દેશની સ્ત્રીકથા. ડાંગાદિની વાત કથા તે ભકત કથા. રાજકથામાં એના વૈભવની વાત જાણવી. વૈભવની સાથે ત્યાગ . પણ સંકળાયેલો છે. એમ કહેવું નહિતર અન્યાય થાય.
ચૌરજનપદ કથા - જલ્લકથા =દોરડા ઉપર ચાલનાર, મલ્લકથા વિગેરે તે - મુષ્ટિથી યુધ્ધ વિગેરે કરનાર. આ કથાથી સંસારનો રાગ વધે છે માટે ત્યાજય છે.
પ્રજ્ઞાપક = સમજાવનાર...! પ્રરુપક = કહેનાર..! નિર્દેશક = સમજતો હતો ને પ્રરૂપણા કરે
શ્રોતાની ભૂમિકા સમજીને કથા કરે. શ્રીદર્શવૈકાલિક વાચના - ૨૭
(૧૩)
