________________
ઉત્કૃષ્ટ પ્રાદોષિક કાળ કહયો છે. તેમાં પ્રાદોષિક કાલ છે વ્યાઘાત =છીંક વિગેરે આવવાનો સંભવ છે. તે વાઘાઈ કાલગ્રહણ કરે. એક સાધુ કાલગ્રહણ લઈ સ્વાધ્યાય કરે. પણ પેલો પ્રહર પૂર્ણ થયા પછી પણ ઉપયોગ ન રહેવાથી સ્વાધ્યાય કરે છે. બાજુમાં રહેલ સમ્ય દ્રષ્ટિ દેવીનું આકર્ષણ થાય છે. એમનું જીવન ત્યાગ તપોમય હતું. કદાચિત્ ઉપયોગ રહિત પણે. એમની ભૂલ થાય તો સમ્યદ્રષ્ટિ દેવો એમનું ધ્યાન ખેંચે. હલકા-મિથ્યાત્વી-શુદ્રદેવતાઓ આવા કારણે ભૂલનો લાભ લે છે. માટે નિર્દોષપણે ઉપયોગ પૂર્વક તત્પરતા કેળવવી. સંયમને વળગાડ થાય. એની પાછળ સંયમનું બળ ઓછું છે માટે ભૂઓ વિગેરેનું શરણ લેવું પડે છે. સુંદર આશાનિષ્ઠ હોઈએ તો કયારેક શરતચૂક થાય તો સમ્યદ્રષ્ટિ દેવો ભૂલ સુધારે. વૈમાનિક દેવો પણ સાધુની તીવ્ર તપ સાધના ન ખમી શકે. તો , મિથ્યાદ્રષ્ટિ દેવોની વાત કયાં?
મંત્ર દ્વારા વાયરનું કનેકશન મેળવવું અને સંચમનો પાવર મેળવવો. આયંબિલની વિશુધ્ધિ દ્વારા એજ મંત્ર વિશેષ લાભ કરે. - પેલા સાધુને જાગ્રત કરવા દેવી “છાશ પીઓ વિગેરે કહે. આથી સાધુને સ્વાધ્યાયમાં અલના થઈ અને કહે છે કે અત્યારે છાશ વેચવાનો સમય છે? દેવી કહે તો શું કાલિક સૂત્રના સ્વાધ્યાયનો કાળ છે ? સાધુ જાગૃત થયા તો ઓહો... આ તો બીજો પ્રહર થઈ ગયો. “મિચ્છામિ દુક્કડમ્' માગે. ચારે વિકાળ વેળાનો ત્યાગ કરી સ્વાધ્યાય કરવો એ જ્ઞાની ભીની આજ્ઞા છે. મધ્યરાત્રિએ સાધુ માગુ કરવા જાય તો આવીને તરત સૂઈ ન જાય. “વિ ને હું વિચારે સ્વચ્છ થયેલા મગજમાં આ વિચારણા કરે. આકુળ વ્યાકુળ મગજ ન હોય તો આ વિચારી શકે.
ઝાડની આજુબાજુમાં કયારી હોય છે. તેમાં સમયે સમયે પાણી નાંખવું પડે. પછી એના મૂળીયા બંધાય પછી પાણીની જરૂર નથી. તેમ અમુક પર્યાય ન થાય ત્યાં સુધી અમુક છેદસૂત્ર.- નિશીથસૂત્રની શ્રી દશવૈકાલિક વાચના - ૨-
૧૨)
