________________
ચાસ્ત્રિ મુખ્ય છે. સંયમમાં તીર્થયાત્રાનું લક્ષ નથી... હા...! આપણે શુદ્ધ સંયમી નથી અને યાત્રાદિ કરીએ એ વાત જુદી છે.
૫૦૦ શિષ્યો ગુર્વાશાથી યાત્રાએ નીકળે ! ગુરુની ના છતાં યાત્રા કરવા ગયા.......! મહાનિશીથમાં તેનો અધિકાર વાંચવાથી રૂંવાડા ખડાં થઈ જાય...! એ કેવા વિરાધક ભાવ પામી સંસારમાં રખડ્યા!
શ્રાવક પણ કહે - “સંયમ યાત્રા નિર્વહોછોજી ?” એમ પૂછે છે. ૪ ડીગ્રી તાવમાં સંયમની નિરાબાધતા પૂછે છે. તીર્થયાત્રાની વાત સાધુને માટે નથી. ગાડાંના પૈડાનો સંબંધ નાભિના પૈડા સાથે અધિક છે તેમ બધો આધાર સંયમ પર છે.
જય તળેટીમાં - આગળનો ભાગ જે સિદ્ધશિલારૂપે ઓળખાય છે. એ સંપૂર્ણ.. ગિરિરાજની પવિત્રતા હૈયામાં અંકિત થાય છે માટે જિતકલ્પમાં નક્કી કર્યો છે. એની સ્પર્શના નાહ્યા વિના શ્રાવક પણ ન જ કરી શકે તો સાધુ તો ન જ કરી શકે....!
ચરણ-કરનાણુયોગ એ પ્રભુની વાણીનો પ્રાણ છે. પ્રધાન સુર છે પણ જીવો ત્રણ પ્રકારનાં છે. •
(૧) બાળ જીવો માટે - ધર્મકથાનુયોગ. (૨) મધ્યમ જીવો માટે - ગણિતાનુયોગ.
અહો પ્રભુનું કેવું સૂમજ્ઞાન ? તેના બહુમાનથી આશ્રવ ત્યાગ... સંવર સ્વીકાર... આ ત્રણ ચરણકરણાનુયોગમાં જાય.
(૩) ઉત્તમ જીવો માટે દ્રવ્યાનુયોગ... - કર્મનું સ્વરૂપ, જીવનું સ્વરૂપ, આશ્રવથી સંસાર.... તેને ટાળવા માટે સંવર, ધર્મની આરાધનાનો ઝોક ચરણ-કરણાનુ યોગ છે....!
આ સૂત્ર પૂ. શય્યભવસૂરી મહારાજે મનક માટે પૂર્વોમાંથી ૭૦૦ ગાથાઓનું સંકલન છુટક-છુટક વિચારણા અનુપ્રેક્ષા દ્વારા કરી. . શ્રી દશવૈકાલિક વાયના -૧૦
(૯૫)