________________
૧૦
જs ગુગલના કૃમિ છે તેવું સતત સ્વાદ, માધુર્થ લીધા કથ્વી. તે તેની ઉંથી મમ છે. " | માલોડમાં ચૂકવતીના ભોગસુખ દેવતાઈ સુખ આગળ કથશે. wા છે -
- - - - - - - - - - આ સભામueી અને સમ્યગરીને સુખ હોય , સાહેબઇ-૭થ સુખ લો છો આત્મીક કે ભીતિક કાનને આંખને , નાગને મન આનંદ થાય છે તે સ્થાને મળીતીને અને માટીને સરખી હોય છે. પછી તેમાં સમઝીલીને વિરોષ વાત થાય છે. જ્યારે મિથuીને ઓછી વૃતિ મળે છે. હવે તૈમાં કામ આગવુ છે. હવે જેને હુ જ ઓછી હોય તેને થોડા ભાગમાં પ પ્તિ થાય. પરંતુ જેને લૂના વધારે હોય તે વવારે ભોમાં પણ તૃપ્તિ ન થાય.
માત્ર વધારે હોય ત્યાં થોડું પાણી નાંખીઠી તી ગડારો થઈને ઉડી જાય. માટે આગને ઠારવા ત્યાં તો ડોધે ભરીને પાણી જઈએ. તેમ એ બાગ જ છે. - --- - - આ સુપ ટલે બાગને પ્રજવલીત કરી, પછી તેનાથી ઘર અને પછી દવા લusો. એનું નામ જ ભૌતિઃ ભગ, સુખ છે.. હવે વધારે દાઝેલા ધ્વા લગાડી તો પણ કંઇs tી થી. તેમ મિથ્યાપીને દાણ વધારે છે. સમીતીને દર ઓછો છે. માટે મિલ્લાદીને દાદ કરતાં વાર પણ લાગે, અને ન પણ કરે.
ગર્વથકે પહેલા સમીતી ને મિથ્યાણીની તંતિના સુખની ભેદ પડે છે. સમડીની તારી૨ ઈનય અને મનના સુખ તરબતર ૨, મત્સ્ય છે. પણ યાત્રા સતત દુખમાં છે. જ્યારે મધ્યાહીની માત્મા પગ દુખમાં છે. વારીર, ઇતિય, મન અને આત્માના સુખ જા છે. આ
બા- મારા અને આત્માના સુખની તણાવત?
