________________
477
હૃદય નયન નિહાળે જગધણી
એની સર્વજ્ઞતા, એની સર્વનંદીતા ને સહજાનંદીતાનું પ્રદાન કરે છે. એટલેથી જ નહિ અટકતાં, વધારાના બોનસમાં, એના બ્રહ્મરસ અને સિદ્ધરસને વહાવી પર્યાય-સદૃશતા અને પ્રદેશસ્થિરત્વનું પ્રદાન કરી, એની હારોહાર સિદ્ધશિલાએ સિદ્ધપદે-પરમપદે બિરાજમાન કરી, પરમાનંદી બનાવી કૃતકૃત્ય કરે છે.
. . પૂર્ણ એવા એ સમર્થ સ્વામી પૂર્ણપણે પૂર્ણ આપી દે છે અને એના જેવો પૂર્ણ બનાવી દે છે; છતાં એ તો પાછા પૂર્ણ જ રહે છે. એની પૂર્ણતાને લેશ માત્ર પણ આંચ આવતી નથી. કારણ કે એનું તો એની પાસે જ હતું. એના જેવું જ મારી પાસે હતું, તેની એણે જાણ કરી અને એ અંદરમાં રહેલી પોતાની માલિકીની ચીજ, પોતામાંથી કેમ પ્રગટ કરવી, પર્યાયમાં લાવીને અનુભવવી, તેનું માર્ગદર્શન આપ્યું. એમણે કાંઈ લીધુંય નથી અને આપ્યું પણ નથી. પરંતુ એમના થકી પોતાના આત્મધનની જાણ થઈ અને એમના ચિંધ્યા માર્ગે આત્મખજાનો હાથ લાગ્યો એટલે કારણમાં કાર્યનો ઉપચાર કરી એમણે આપ્યું એમ કહીએ તે સૌજન્યતાપૂર્ણ શિષ્ટવ્યવહાર છે, જે આપણા સહુનો જીવાતો જીવનવ્યવહાર છે. ઈશાવાસ્યોપનિષદના શાંતિપાઠ માં પણ જણાવ્યું છે કે, આ પૂર્ણ છે, તે પૂર્ણ છે; પૂર્ણથી પૂર્ણ ઉત્કૃષ્ટ થાય છે. પૂર્ણનું પૂર્ણત્વ લઈ લઈએ તો પૂર્ણ જ શેષ રહે છે.
“૪ પૂન: પૂમિદં પૂર્ણાહૂર્ણમુદ્રવ્ય
पूर्णस्य पूर्णमादाय पूर्णमेवावशिष्यते।।" “મન વિસરામી વાલો રે.” આ મારો વા'લો-વાલમ, જે આપે છે, તે પાછું વહાલપૂર્વક મૉના મમતા સભર, વાત્સલ્યપૂર્ણ, પ્રેમ નીતરતાં માતૃ હૈયાથી આપે છે. તેથી મન વિશ્રામ પામી જઈને, શાંત
કરતાં કરતાં આવશે કે થશે એમ નથી, પણ કરતાં કરતાં કરવાપણું આવશે તો કરવાપણું,
કૃતકૃત્યતા અર્થાત્ હોવાપણામાં ફળશે.
