________________
अण्णेसि - 400. प्राणियोमा ५९॥ तुलं - तुलना ४२वी ने अर्थात् स्वयंना समान ખરેખર બીજાના સુખ-દુઃખને સમજવા જોઈએ.
ભાવાર્થ :- જે પુરૂષ એ જાણે છે કે જેમ મને સુખ પ્રિય અને દુઃખ અપ્રિય છે, તે જ પ્રકારે બીજા સમસ્ત પ્રાણિયોને સુખ પ્રિય અને દુઃખ અપ્રિય છે. તે પુરૂષ વાયુકાયના આરંભનો, સમસ્ત પ્રાણિયોના આરંભનો ત્યાગ કરવામાં સમર્થ થાય છે. ॥५६॥
___ भावार्थ :- जो पुरुष यह जानता है कि 'जिस प्रकार मुझे सुख प्रिय और दुःख अप्रिय है उसी प्रकार दूसरे समस्त प्राणियों को भी सुख प्रिय और दुःख अप्रिय है' वही पुरुष वायु काय के आरम्भ का एवं समस्त प्राणियों के आरम्भ का त्याग करने में समर्थ होता है ॥ ५६ ॥ अतः साधवो जन्तुसंघातरक्षणायैव प्रवर्तन्ते, कथमिति दर्शयति
इह संतिगया दविया णावकंखंति जीविउं ॥५७ ॥ . . इह - मौनीन्द्रप्रवचने शान्तिगताः सम्यग्दर्शनादिव्यवस्थिता द्रविकाः - कर्मकाठिन्यद्रवणात् संयमिनो नावकाङ्क्षन्ति जीवितुं वायुजीवोपमर्दनेनेत्यर्थः भावार्थस्त्वयम्-जैनप्रवचन एव परप्राणव्यरोपणनिष्पन्नसुखजीविकानिरभिलाषाः साधंवा नान्यत्र एवंविधक्रियाज्ञानाभावादिति ॥ ५७ ॥
अन्वायर्थ :- इह - ॥ *न शासनमा संतिगया - Aiतिने पाभेद दविया - द्रवि अर्थात् संयभी मुनि जीवियं - ®qj भेटले. वायुडायनो मारम उरीने मसंयमपूर वननी णावकंखंति - 5७। ४२ता नथी.
ભાવાર્થ :- સમ્યગુ જ્ઞાન, દર્શન, ચારિત્રરૂપ શાંતિને પામેલા સંયમી મુનિવર वायुयनो मारमा नथी ४२di. ॥ ५७॥ - भावार्थ :- सम्यग्ज्ञान, दर्शन, चारित्ररूप शान्ति को प्राप्त संयमी मुनि वायुकाय का आरम्भ नहीं करते
॥ ५७॥
अन्ये पुनरन्यथावादिनोऽन्यथाकारिण इति दर्शयन्नाह
लज्जमाणा पुढो पास, अणगारा मो त्ति एगे पवयमाणा जमिणं विरूवरूवेहिं सत्थेहिं वाउकम्म-समारंभेणं वाउसत्थं समारंभमाणे अण्णे अणेगरूवे पाणे विहिंसइ। तत्थ खलु भगवया परिण्णा पवेइया । इमस्स चेव ।
जीवियस्स परिवंदणमाणणपूयणाए जाइमरणमोयणाए (४६ )OODXOPIOIDROIDROIDROIDIOPIOIDROIDROIDIOIDIOIDXOIDXO | श्री आचारांग सूत्र
