________________
अइवत्तियं अणाउटिं, सयमन्नेसिं अकरणयाए । जस्सित्थिओ परिन्नाया, सबकम्मावहा उ से अदक्खु ॥ १७ ॥ अहाकडं न से सेवे, सब्बसो कम्म (कम्मुणा) अदक्खू । जं किंचि पावगं भगवं, तं अकुव्वं वियर्ड भुंजित्था ॥ १८ ॥ णो सेवइ य परवत्थं, परपाए वि से न भुंजित्था । परिवजियाण उमाणं गच्छइ संखडिं असरणयाए ॥ १९ ॥ मारण्णे असणपाणस्स, नाणुगिद्धे रसेसु अपडिन्ने ।
अच्छिंपि नो पमजिजा, नोवि य कंडूयए मुणी गायं ॥ २० ॥ ___ अप्पं तिरियं पेहाए अप्पिं पिट्ठओ पेहाए।
अप्पं बुइएऽपडिभाणी, पंथपेही चरे जयमाणे ॥ २१ ॥ सिसिरंसि अद्धपडिवन्ने, तं बोरिज वत्थमणगारे । पसारित्तु बाहुं परक्कमें नो अवलम्बियाण कंधमि ॥ २२ ॥ एस विही अणुक्कतो, माहणेण मइमया ।
बहुसो अपडिन्नेण, भगवया एव रियंतिं ॥ २३ ॥ त्ति बेमि ॥ . पातकाद् अतिव्रत्तिकाम्-अतिक्रान्तां निर्दोषाम् अनाकुट्टीम् अहिंसामाश्रित्य स्वयमन्येषां चाऽकरणतया प्रवृतः । यस्य स्त्रियः परिज्ञाताः सर्वकर्मावहाः सर्वपापोपादानभूताः स एव अद्राक्षीत् ॥ १७ ॥ यथाकृतम् आधाकर्मादि नाऽसौ सेवते च सर्वशः कर्म अद्राक्षीत् । यत्किञ्चित् पापकं पापोपादानकारणं भगवान् तदकुर्वन् विकटं-प्रासुकम् अभुङ्क्त ॥ १८ ॥ नो सेवते च परवस्त्रं प्रधान वस्त्रं परस्य वा वस्त्रम, परपात्रेऽपि असौ न भुङ्क्ते स्म परिवर्ण्य - अवगणय्य अपमानं गच्छति संखण्डिम् आहारपाकस्थानभूताम् अशरणतया - अदीनमनस्कतया ॥ १९ ॥ मात्रज्ञः अशनपानस्य, न अनुगृद्धो रसेषु, ग्रहणं प्रति अप्रतिज्ञः । अक्षि अपि न प्रमार्जयेत् नाऽपि च कण्डूयते मुनिर्गात्रम् ॥ २० ॥ किंच - .. अल्पं तिर्यक् प्रेक्षते, अल्पं पृष्ठतः प्रेक्षते । अल्पं बूते अप्रतिभाषी अल्पशब्दोऽभावे वर्तत इति पथिप्रेक्षी चरेद् यतमानः ॥ २१ ॥ अध्वप्रतिपन्ने शिशिरे सति तद् व्युत्सृज्य वस्त्रं - देवदृष्यमनगारः । प्रसार्य बाहू पराक्रमते नाऽवलम्ब्य स्कन्धे तिष्ठति ॥ २२ ॥ एष विधिरनुक्रान्तः - अनुचीर्णो माहनेन मतिमता । बहुशः अप्रतिज्ञेन - अनिदानेन भगवता । एवं रीयन्ते अन्ये मुमुक्षव इति ब्रवीमि ॥ २३ ॥
श्री आचारांग सूत्र 0000000000000000000000000000(३१९
