________________
पंचम उद्देशकः । ચોથા ઉદેશામાં ત્રણ ગારવોનો ત્યાગ કરવાનો ઉપદેશ કર્યો, પરંતુ તે ગારવોનો ત્યાગ પરિષહ સહન અને સત્કાર-પુરસ્કારાત્મક સન્માનનો ત્યાગ કરવાથી જ સંપૂર્ણતયાએ પહોંચે છે. એટલે આ ઉદ્દેશામાં તેનો ઉપદેશ આપ્યો છે.
चौथे उद्देशक में तीन गारवों के त्याग का उपदेश दिया गया था। किन्तु वह परीषह सहन और सत्कार पुरस्कारात्मक सम्मान का त्याग करने से ही सम्पूर्ण को प्राप्त होता है । इसलिए इस उद्देशक में इसका उपदेश दिया जाता है।
अनन्तरं सदागमेन पराक्रमयेतेत्युक्तम् । इह तु गौरवत्रिकाऽप्रतिबद्धस्य पराक्रममाणस्य परीषहोपसर्गाः स्युस्तान् अधिसहेत यदिवा धर्ममाचक्षीतेति प्रतिपादनायाह -
.. से गिहेसु वा गिहतरेसु वा गामेसु वा गामंतरेसु वाणगरेसु वा णगरंतरेसु वा जणवयेसु वा जणवयंतरेसु वा गामणयरंतरे वा गामजणवयंतरे वा णगरजणवयंतरे वा संतेगइया जणा लूसगा भवंति अदुवा फासा फुसंति, ते फासे पुढे वीरो अहियासए, ओए समियदसणे, दयं लोगस्स जाणित्ता पाईणं पडीणं दाहिणं उदीणं आइक्खे, विभए किट्टे वेयवी, से उट्ठिएसु वा अणुट्ठिएसु वा सुस्सूसमाणेसु पवेयए संतिं विरई उवसमं णिव्वाणं सोयं अज्जवियं मद्दवियं लाघवियं अणइवत्तियं सव्वेसिं पाणाणं सव्वेसि भूयाणं सव्वेसि जीवाणं सव्वेसिं सत्ताणं अणुवीइ भिक्खू
धम्ममाइक्खिज्जा ॥ १९४ ॥ तस्य साधोहेषु वा गृहान्तरेषु वा ग्रामेषु वा ग्रामान्तरेषु वा नगरेषु वा नगरान्तरेषु वा जनपदेषु वा जनपदान्तरेषु वा ग्रामनगरान्तरे वा ग्रामजनपदान्तरे वा नगरजनपदान्तरे वा विहरतः सन्ति लोके जना ये लुषका उपसर्गविधायकाः भवन्ति, अथवा स्पर्शाः दुःखविशेषाः स्पृशन्ति । तान् स्पर्शान् स्पृष्टो वीरो धीरो वाऽधिसहेत । ओजः - एको रागादिरहितः समितदर्शनः . सम्यग्दृष्टि समदृष्टिर्वा दयां लोकस्य ज्ञात्वा प्राचीनं प्रतीचीनं दक्षिणं उदीचीनं जीवानां गत्यादिरूपां भावदिशं यदिवा सर्वत्र दिक्षु विदिक्षु दयां कुर्वन् धर्ममाचक्षीत । धर्ममाचक्षाणो द्रव्यक्षेत्रकालभावभेदं • धर्म विभजेत् यदिवा कोऽयं पुरूषः कं वा नत इत्यादिकं विभजेत् तथा व्रतानुष्ठानफलं
श्री आचारांग सूत्र 00000000000000000000000000000(२३७
