________________
મૃતદેવતાની સ્તુતિ-૨ કમલદલ સ્તુતિ
૨૯
છે. સરસ્વતી દેવીની આંખો કમળની પાંદડી જેવી અણીદાર છે. તેમનું મુખ ખીલેલા કમળ સમાન છે અને તેમનો વર્ણ કમળના ગર્ભ જેવો શ્વેત છે.
કૃતિ: ગુણન્ થત' એ કથન પ્રમાણે કઈ વ્યક્તિમાં કેટલા ગુણો છે, તે તેની આકતિ ઉપરથી જણાઈ આવે છે. તે જ રીતે શ્રુતદેવીની આકૃતિનાં દર્શન માત્રથી જ જણાય છે કે, તેઓ કેવાં પુણ્યશાળી અને ગુણવાન હશે. ગુણસંપન્ન વ્યક્તિ પાસે જ પ્રાર્થના કરવાથી પ્રાર્થના ફળે છે, માટે જ સાધક, મા શારદા પાસે શ્રુતની સિદ્ધિની પ્રાર્થના કરે છે. પ્રાર્થના કરાયેલી દેવી પણ સાધકને અનેક રીતે સહાય કરી, શ્રુતજ્ઞાનની વૃદ્ધિનું કારણ બને છે.
આ સ્તુતિ બોલતાં સાધક દેદીપ્યમાન સ્વરૂપવાળા સરસ્વતી દેવીને સ્મૃતિપટ ઉપર સ્થાપન કરી પ્રાર્થના કરે છે કે,
“હે મા શારદા ! આપ જાણો છે તે માટે સર્વ કષાયો અને કર્મોના બંધનોથી મુક્ત થઈ સદા માટે સુખી થવા મોક્ષે જવું છે. શ્રુતજ્ઞાન વિના મોક્ષમાર્ગમાં ચાલી શકાતું નથી અને મારામાં એવું સામર્થ્ય નથી કે હું મૃતના પાને પામી શકું. આજ સુધી મેં આપને ઘણીવાર પ્રાર્થના કરી છે પણ તે મિથ્યાશ્રુત મેળવવા અને માનને પોષવા. આજે આપની પાસે માનને તોડવા સમ્યક્ કૃતની માગણી કહું છું. આપ મારી ઉપર કૃપા કરજો અને મને શ્રુતજ્ઞાનના વિષયમાં સિદ્ધિ મળે તેવું સામર્થ્ય આપજો.”
