________________
સૂત્રસંવેદના-૫
કષાયોથી ખૂબ તપી ગયેલા હોય છે, તેમના ઉપર શ્રી જિનેશ્વરદેવના મુખરૂપી મેઘમાંથી નીકળેલો વાણીનો પ્રવાહ અમૃતનો છંટકાવ કરે છે.
અંતે સ્તુતિકાર પોતાના હૃદયની અભિલાષા વ્યક્ત કરતા કહે છે કે આવી અમૃતતુલ્ય વાણી મારા પર તુષ્ટ થાઓ, મારા ઉપર પ્રસન્ન થાઓ. અહીં વાણી તો જડ છે છતાં તે પ્રસન્ન થાય તેવી ભાવના દ્વારા ગ્રંથકાર એવું ઇચ્છે છે કે મારા હૈયામાં પ્રભુની પાવનકારી વાણીનો વાસ થાઓ. મારી દરેક ક્રિયા તે વાણી અનુસારે થાય, મારી વિચારસરણી તે શમકારી વાણી પ્રમાણે જ પ્રવર્તે. આવી શુભ અભિલાષા સાથે આ સ્તુતિ પૂર્ણ થાય છે. આ છેલ્લી ગાથા બોલતાં સાધક વિચારે કે,
કષાયોના તાપ અને સંતાપ ના કારણે અનંતકાળથી સંતપ્ત રહ્યો છું આ તાપને ટાળવાની તાકાત જિનવચનોમાં છે. જિનવાણીથી હૃદય ભીંજાય તો અનંતકાળનો તાપ ટળે. તેથી તે પ્રભુ ! કષાયોના તાપને ટાળનારા આપના વચનો મારા હૃદયમાં પરિણામ પામો ! મારા હૃદયને પ્લાવિત કરો એવી પ્રાર્થના કરું છું ?”
