________________
૧૬૦
સૂત્રસંવેદના-૫
રાતમાં એવા નિરપેક્ષ બની ગયા કે શિયાળવીએ આખું શરીર કરડી કરડીને ખાઈ લીધું, તોપણ તેઓ ન ડગ્યા. સમતાભાવમાં મરવાને કારણે તેઓ ફરી નલિની ગુલ્મ વિમાનમાં ઉત્પન્ન થયા.
હે સમતામૂર્તિ મુનિવર ! એક દિવસના સંયમમાં શરીર અને આત્માનો જે ભેદ આપ કરી શક્યા તેવો ભેદ અમને પણ પ્રાપ્ત કરાવો.” ૩૨. ઘનો - ધન્યકુમાર ધનસાર શેઠ અને શીલવતી શેઠાણીના સૌથી નાના પુત્ર ધન્યકુમારમાં ઉદારતા, સજ્જનતા, નિ:સ્પૃહતા, નિડરતા, સાહસિકતા, અત્યંત ઉચિત વૃત્તિ, અતિ સરલ પ્રવૃત્તિ આદિ અનેક ગુણો સહજ વણાયેલા હતા..
તેમણે પૂર્વભવમાં શુદ્ધ અધ્યવસાયથી દાન આપવા દ્વારા જે પુણ્યાનુબંધી પુણ્ય બાંધેલું તેના બળે અને પોતાની આગવી બુદ્ધિના બળે અખૂટ ધનસંપત્તિ ઉપાર્જન કરેલી. એકવાર રાત્રિમાં તેમને જાણવા મળ્યું કે, મારા ભાઈઓ મારી સંપત્તિમાંથી ભાગ ઇચ્છે છે, ત્યારે તેમણે ભાઈઓના અનુચિત વર્તનની મનમાં નોંધ પણ લીધા વિના કોઈને પણ જાણ કર્યા વિના ઘર છોડી દીધું કે, જેથી ભાઈઓ નિ:સંકોચપણે સઘળી સંપત્તિ ભોગવી શકે... કેવી ઉદારતા !!
સામાન્યથી બાપની સંપત્તિમાં પણ ભાઈઓ કાંઈક વધુ ઇચ્છતા હોય ત્યારે સગાભાઈ અને બાપ સામે પણ ન્યાયાલયના દરવાજા ખટખટાવનાર આજના સ્વાર્થી માનસને આવી ઉદારવૃત્તિ ક્યાંથી સમજાય.
કાળે અનેકવાર કરવટો બદલી. ભાઈઓએ સઘળી સંપત્તિ ગુમાવી દીધી. ધન્નાજીએ તો શૂન્યમાંથી પુન: સર્જન કર્યું. પુન: ભાઈઓને આવકાર્યા સન્માનભેર ઘરમાં રાખ્યા. ક્ષમા અને નમ્રતાનો જ આ પ્રભાવ હતો.
તેઓને શ્રેણિકમહારાજાની પુત્રી, શાલિભદ્રની બેન આદિ રૂપ અને ગુણથી અપ્રતિમ એવી આઠ પત્નીઓ હતી. એકવાર સાળા શાલિભદ્રની દીક્ષાની ભાવનાથી તેમની પત્ની સુભદ્રા રડતી હતી, ત્યારે ધન્નાજીએ કહ્યું “તારો ભાઈ બાયલો છે, છોડવું છે તો એકસાથે છોડી દેવું જોઈએ. આમ એક-એકને શું છોડવાની'
સુભદ્રા તો “આર્યપત્નીથી પતિની સામે ન બોલાય એવી મર્યાદા જાળવી મૌન રહી, પણ બીજી પત્નીએ વળતો ટોણો માર્યો