________________
૧૫૪
સૂત્રસંવેદના-૫
દશાર્ણપુર પધારી રહ્યા છે, એવા સમાચાર મળતાં આ ભક્ત રાજાનું હૈયું ઝૂમી ઉડ્યું. સમાચાર આપનારને ન્યાલ કરી દીધો. પ્રભુની દિશા સન્મુખ જઈ સ્તુતિ કરી. મનોમન વિચાર કર્યો કાલે પ્રભુનું કોઈએ ન કર્યું હોય એવું સામૈયું કરું !
વિચાર ઉત્તમ, પણ તેમાં માન અને મદનું વિષ ઘોળાયું. ૧૮૦૦૦ હાથી, 80,00,000 પાયદળ, ૧૬000 ધ્વજાઓ, ૫00 મેઘાડંબર છત્ર, સુખાસને બેઠેલી ૫૦૦ રૂપવતી રાણીઓ, આભૂષણોથી સજ્જ. સામંતો, મંત્રીઓ આદિ ઋદ્ધિ સહિત સામૈયું ચઢાવ્યું. રસ્તાઓ ઉપર સુગંધી જળનો છંટકાવ કર્યો, સુંદર પુષ્પો પાથર્યાં, રત્નમય દર્પણોથી શોભતા સુવર્ણના સ્તંભો ઊભા કરી તોરણો બંધાવ્યાં. સામૈયાનો ઠાઠ જોઈ રાજાને વિચાર આવ્યો, “મને ધન્ય છે ! આજ સુધી કોઈ આવી ઋદ્ધિપૂર્વક પ્રભુને વાંદવા નહિ ગયું હોય” .
નિર્મોહીનો ભક્ત મોહના બંધને બંધાયો, પણ પુણ્યયોગે સૌધર્મઇન્દ્ર અવધિજ્ઞાનથી તેમના ગર્વને જાણ્યો, પ્રતિબોધ પમાડવા તેઓ પણ ઋદ્ધિપૂર્વક પ્રભુને વાંદવા આવ્યા. તેમણે ૧૪૦૦૦ હાથી વિદુર્ગા એક એક હાથીને ૫૧૨ મુખ કર્યો. એક એક મુખે આઠ દંતશૂળ કર્યા, એકે એક દંતશૂળ ઉપર આઠ-આઠ વાવડીઓ ગોઠવી, તેમાં આઠ-આઠ કમળ, દરેક કમળે એક એક કર્ણિકા, પ્રત્યેક કર્ણિકા ઉપર સિંહાસન ગોઠવી તેના ઉપર પોતે આઠ આઠ અગ્રમહિષીઓ સાથે બેઠા તે એકએક કમળને લાખ-લાખ પાંદડાં હતાં અને તે દરેક ઉપર બત્રીશ દેવીઓ, બત્રીસ પ્રકારના નાટકને નૃત્ય કરતી હતી.
આવું અદ્ભુત દૃશ્ય જોઈ દશાર્ણભદ્ર તો દંગ થઈ ગયા. ગર્વ ગળી ગયો માનને તોડવાનો મનોરથ જાગ્યો. જે ઋદ્ધિ પર માન હતું તેનો તત્કાળ ત્યાગ કર્યો. પ્રભુ પાસે દીક્ષા લઈ પ્રભુના પરમ ભક્ત બન્યા. ઇન્દ્ર પણ ચકિત થઈ ભક્તિભાવથી નમી પડ્યો. “આપ જે કરી શકો તે હું ન કરી શકું. આપને ધન્ય છે !” અનુક્રમે દશાર્ણમુનિ કર્મક્ષય કરી મોક્ષે ગયા.
“માનાદિ કષાયોને ઓળખી તેને તોડવાની તીવ્ર તમન્નાવાળા આવા મહામુનિઓનાં ચરણે મસ્તક નમાવી કષાયો કાઢવાની
શક્તિની તેમની પાસે પ્રાર્થના કરીએ.” ર૭. પન્નવંતો ર - પ્રસન્નચંદ્ર રાજર્ષિ
હે પ્રભુ ! આતાપના લેતા કાઉસ્સગ્ગ ધ્યાનમાં લીન પ્રસન્નચંદ્ર રાજર્ષિ જો હમણા મૃત્યુ પામે તો કઈ ગતિમાં જાય ?'