________________
લઘુ શાંતિ સ્તવ સૂત્ર
જ્યારે પરમકૃપાળુ પરમાત્માની ભાવપૂર્વક ભક્તિ થાય ત્યારે ઉપસર્ગોના નાશથી માંડી મનની પ્રસન્નતા સુધીના લાભો પ્રાપ્ત થાય છે. ‘પૂજા' એટલે ગુણ પ્રત્યેના આદરને વ્યક્ત કરનારી મન, વચન, કાયાની પ્રવૃત્તિ. રાગાદિ આંતર શત્રુને જીતી અનંત ગુણના સ્વામી બનેલા ભગવાનના તે તે ગુણને પ્રાપ્ત કરવા કે તે તે ગુણ પ્રત્યેની પ્રીતિ ભક્તિને વધા૨વા ભક્ત પોતાની ભૂમિકા અનુસાર અનેક પ્રકારે ભક્તિ કરે છે. કોઈ પુષ્પ, જળ, ચંદન આદિ સામાન્ય દ્રવ્યથી પ્રભુની પૂજા કરે છે તો કોઈ કેસર, કસ્તુરી, હીરા, માણેક મોતી જેવા ઉત્તમ દ્રવ્યોથી પ્રભુની પૂજા કરે છે. કોઈ પ્રભુચરણે થોડું ઘણું સમર્પે છે તો કોઈ વળી પ્રભુચરણે સર્વસ્વ ન્યોચ્છાવર કરી દે છે. પ્રભુચરણે જીવન સમર્પણ કરનાŕ શ્રેષ્ઠ મહાત્માઓ તો વચન અને કાયા તો ઠીક પરંતુ પોતાના મનને પણ પ્રભુ વચનથી લેશ પણ ચલ-વિચલ થવા દેતા નથી. સર્વત્ર પ્રભુ આજ્ઞાનુસાર જ ચાલે છે. આવી પૂજા સર્વશ્રેષ્ઠ પૂજા કહેવાય છે.
૧૧૩
આ રીતે પ્રભુ પૂજાના અનેક પ્રકારોમાંથી પોતાની શક્તિ, સંયોગો અને ભૂમિકાનો વિચાર કરી જે સાધક નિ:સ્વાર્થ ભાવે પ્રભુ પૂજા કરે છે, તેના વિઘ્નો ટળે છે અને તે ચિત્તપ્રસન્નતાંરૂપ ફળને તત્કાળ પ્રાપ્ત કરી શકે છે.
અહીં એટલું ખાસ યાદ રાખવું કે સૌને પ્રભુપૂજાનું ફળ પોત-પોતાના ભાવ મુજબ મળે છે, જેઓ ઉત્કૃષ્ટ ભાવથી સર્વસ્વના સમર્પણ સાથે પ્રભુપૂજા કરે છે તેને તત્કાળ મોક્ષનું મહાસુખ મળે છે અને જેઓની તેવી ભક્તિ નથી પરંતુ તેના કરતાં નીચેની ભૂમિકાની ભક્તિ છે, તેને પોતાની ભક્તિને અનુરૂપ ફળ મળે છે. ટૂંકમાં પ્રભુપૂજા ક્યારેય નિષ્ફળ જતી નથી. મોટું કે વહેલું તેનું ફળ તો મળે જ છે.
આ ગાથા બોલતાં સાધક વિચા૨ે કે,
“હે પ્રભુ ! ચિત્તની સ્વસ્થતા અને પ્રસન્નતામાં જ સુખ છે એવું જાગું છું પણ ભૌતિક સુખોની ઇચ્છા મારા ચિત્તને અસ્વસ્થ બનાવી દે છે. તે દુ:ખને ટાળવા અને સ્વસ્થ તથા સુખી થવા હું સેંકડો ઉપાયો અજમાવું છું પણ કોણ જાણે કેમ મારી ભૌતિક સુખની ભૂખ વધતી જ જાય છે અને પરિણામે હું દુ:ખીને દુ:ખી જ રહું છું. હવે મને સુખી થવાનો વાસ્તવિક માર્ગ સાંપડ્યો છે. પ્રભુ ! મને ખબર છે આ ભૂખને ભાંગવાનો સરળ અને સચોટ ઉપાય તારી પૂજા છે, તેથી આજથી બીજું બધું છોડી માટે એકમાત્ર તારી પૂજામાં લીન બની જવું છે.”