________________
યુદ્ધ ન
1
―――――
द्रव्यारम्भकसंयोगाविरोधिनं विभागमारभते तदा तद्विरोधिनं न जनयेत् जनयति च तत् । तेन तदविरोधिनं न जनयतीत्यवसीयते । किरणावली पृ० १५४ | - पृथग्देशगमने १८० यावत् कार्यद्रव्यं न विनश्यति तावदवयवस्य स्वातन्त्र्यम् योग्यता – नास्तीत्यवयवदेशाद् विभागो न घटते । कन्दली पृ० ३६९ | १८१...संयोगविभागेष्वनपेक्षकारणमिति कर्मलक्षणम् । वै० सू० १.१.१७ । १८२ यदा हस्ते कर्मोत्पन्नमवयवान्तराद् विभागमकुर्वद् आकाशादिदेशेभ्यो विभागानारभ्य
૩૫૬
,
प्रदेशान्तरे संयोगानारभते तदा ते कारणाकारणविभागाः कर्म यां दिशं प्रति कार्यारम्भा: भिमुखं तामपेक्ष्य कार्याकार्यविभागानारभन्ते । पदार्थध०सं० पृ० ३७३-३७४ | १८३ न चायं शरीरक्रियाकार्यः, तदानीं शरीरस्य निष्क्रियत्वात् । कदली पृ० ३७४ । १८४ नापि हस्तक्रियाकार्यो भवितुमर्हति व्यधिकरणस्य कर्मणो विभागहेतुत्वादर्शनात् । कन्दली पृ० ३७४ |
१८५ संयुक्तप्रत्ययवद् विभक्तप्रत्ययानुवृत्त्यभावात् । पदार्थ०व०सं० पृ० ३८३ | १८६ क्षणिक विभागः । कन्दली पृ० ३८२ ।
१८७ तस्मादुत्तरसंयोगादेवास्य विनाशः । किरणावली पृ० १५९ ।
१८८ क्वचिच्चाश्रयविनाशादेव विनश्यतीति । पदार्थध०सं० पृ० ३८४ | १८५ न तु संयोगवद् ययोरेव विभागस्तयोरेव संयोगाद् विनाशो भवति । पदार्थध सं० पृ० ३८२ । विभागाधारयोरेव द्रव्ययोः पुनः संयोगेन विभागविनाशे तस्य चिरकालावस्थायित्वमापद्येतेत्यर्थः । किरणावली पृ० १५८ ।
१५० एवं चेत् सिद्धमुत्तरसंयोगावधित्वं विभागस्य, तदारम्भकस्य कर्मणः स्वाश्रयस्य देशान्तरप्राप्तिमकृत्वा पर्यवसानाभावात् । कन्दली पू० ३८३ ।
१७१ परत्वमपरत्वं च परापराभिधानप्रत्ययनिमित्तम् । पदार्थध० सं० पृ० ३९३ । १८२ तत्तु द्विविधं – दिक्कृतं कालकृतं च । पदार्थध० सं० पृ० ३९३ । १८३ मूर्त एव तु दैशिकम् । कारिकावली, का० १२२ । १८४ कालिकपरत्वापरत्वे जन्यद्रव्य एव । सिद्धान्तमुक्ता०, का० १२३ । १८५ दैशिकपरत्वं वहुतरमूर्तसंयोगान्तरितत्वज्ञानादुत्पद्यते, एवं तदल्पीयस्त्वज्ञानादपरत्वमुत्पद्यते । सिद्धान्तमुक्ता, का० १२२ । भुमो पदार्थघ०सं० पृ० ३९४–३९६ ।
૧૯ જુએ દિદ્રવ્યનું નિરૂપણુ,
१८७ अपेक्षाबुद्धिनाशेन नाशस्तेषां निरूपितः । कारिकावली, का० १२५ । १७८ यस्य सूर्यपरिस्पन्दापेक्षया यस्य सूर्यपरिस्पन्दोऽधिकः स ज्येष्ठः यस्य न्यूनः स कनिष्ठः । सिद्धान्तमुक्ता०, का० १२४ ।
૧૯૯ જુએ કાળદ્રવ્યનું નિરૂપણુ,