________________
પૂજ્ય શ્રી સૌભાગ્યભાઈ
જીવનમાંથી ઊઠે. આ પહેલી વાત. અને બીજી વાત, સાચો સાધક એ છે કે જે જીવનમાંથી ઊઠતા આવા પ્રશ્નો માટે કોઈના ઉત્તરથી સંતુષ્ટ થઈ જતો નથી. તે સ્વયં ઉત્તર પ્રાપ્ત કરવાના પ્રયત્ન કરે છે. એક તો તેના પ્રશ્ન જિંદગીમાંથી ઊઠે છે અને બીજું, તે ઉત્તર પુસ્તકોમાંથી શોધતો નથી, કોઈનો તૈયાર ઉત્તર લેતો નથી પણ જાતે પ્રયોગ કરી, સાધના કરી અનુભવાત્મક ઉત્તર પ્રાપ્ત કરે છે.
જો કોઈ વ્યક્તિ પાણીની પરબ ક્યાં છે એમ પૂછે અને ઉત્તર મળતાં સંતોષ પામી જાય અને પરબ તરફ ગતિ ન કરે તો તેને સાચી તરસ લાગી જ નથી; પણ જે પાણીની પરબ ક્યાં છે તેનું માર્ગદર્શન લઈ, સ્વયં તે તરફ ગતિ કરી, પાણી પીને તરસ છિપાવે છે તે સાચો પિપાસુ છે, સાધક છે. જે જ્ઞાનીના ઉત્તરોના આધારે પ્રયોગાત્મક અભ્યાસ કરે છે તે સાચો સાધક છે. તેને સાધનાની રુચિ હોય છે. પ્રભુએ સાધનાની કેડીનું માર્ગદર્શન આપતાં શ્રી આત્મસિદ્ધિ શાસ્ત્રમાં કહ્યું છે કે -
રાગ, દ્વેષ, અજ્ઞાન એ, મુખ્ય કર્મની ગ્રંથ; થાય નિવૃત્તિ જેહથી, તે જ મોક્ષનો પંથ.
આત્મા સત્ ચૈતન્યમય, સર્વાભાસ રહિત; જેથી કેવળ પામિયે, મોક્ષપંથ તે રીત.' (શ્રી આત્મસિદ્ધિ શાસ્ત્ર, ગાથા-૧૦૦,૧૦૧)
આત્મસ્મરણપૂર્વક વીતરાગસ્વભાવે રહેવું એ જ આત્મ
૭૩
