________________
૨૧ “ઈમં દેહ સમુદ્ધર”, gE
બે સ્ત્રીઓ એક એક મણ વજનનું પોટલું લઈને જાય છે. બંને સ્ત્રીઓની ઉંમર સમાન છે. દેહની મજબૂતાઈ સમાન છે. બંનેને માર્ગ પણ સરખે જ છે. છતાં એક હાય હાય કરે છે. એક હાશ....હાશ કરે છે. એકને કંટાળે લાગે છે તે એકને આનંદ આવે છે. એક કયારે પંથ પુરે થાય ને પોટલું ઊંતા-એમ વિચારે છે. એક
જ્યારે પંથ પુરે થશે ત્યારે પિટલું યેગ્ય સ્થાને સંભાળીને જ મૂકીશ. એમ વિચારે છે. - કિયા બંનેની સમાન છે, પણ એય બંનેના અલગ છે. કારણ, એક મજૂર સ્ત્રી છે, જ્યારે એક માલિક સ્ત્રી છે મજૂર અને માલિકના ધ્યેય અવશ્ય અલગ પડે.
તલવાર તે સજજન–શાહકાર પાસે પણ હોય અને ડાકુ પાસે પણ હેય. એક તલવારથી કેઈનાં ગાળ કેમ ઊતારવાં–પોતાના મનની મેલી મુરાદ કેમ પુરી કરવી, તેના વિચારમાં જ હોય. ત્યારે એક કેને કેવી રીતે સહાયક થવું–કચ્છમાંથી કેમ ઉગારવાં તે જ વિચારમાં હેય.
દેહ ધારણ તે સંચમી પણ કરે અરે સંસારી પણ કરે. “પણ દેહ માટે જીવે તે સંસારી, સંયમ માટે જીવે તે સંચમી.” દેહની આળપંપાળ કરે તે સંસારી, દેહની રક્ષા કરે તે સંયમી. દેહ દ્વારા આશ્રવનું આચરણ કરે તે
